Η Πάνσι Ντίκον είναι μια γυναίκα βασανισμένη από οργή και κατάθλιψη, όντας υπερευαίσθητη στην παραμικρή λέξη που θα της ακουστεί προσβλητική. Η κριτική της επί του ενήλικου γιου της και του συζύγου της είναι τόσο ανελέητη, που κανείς από τους δυο τους δεν μπαίνει πια στη διαδικασία να διαφωνήσει μαζί της. Αλλά οι τσακωμοί της επεκτείνονται κι εκτός σπιτιού, είτε με πωλητές είτε με αγνώστους, με την Πάνσι να απαριθμεί όλα τα κακά του κόσμου σε όποιον τυχαίνει να σταθεί να την ακούσει. Ειδικά όμως στην πάντα εύθυμη αδελφή της, Σαντάλ, που παρά τις αντίθετες ιδιοσυγκρασίες τους, ίσως είναι το μόνο άτομο που ακόμα είναι ικανό να τη συμπάσχει.

Υποψήφιο για Bafta καλύτερης βρετανικής ταινίας και πρώτου γυναικείου ρόλου (Marianne Jean-Baptiste).

Σύμφωνα με ανακοίνωση του, αυτό είναι το κύκνειο άσμα του Mike Leigh.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Dick Pope υπέστη μια βαριά χειρουργική επέμβαση πριν τα γυρίσματα, με τον Leigh να εντυπωσιάζεται που μπόρεσε να έχει και πάλι στο πλάι του τον στενό του συνεργάτη από το 1990 και μετά. Ήταν όμως και η έσχατη δουλειά του κινηματογραφιστή, μια και το 2024 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών.

Marianne Jean-Baptiste και Michele Austin ξανά μαζί σε ταινία του βρετανού δημιουργού, μετά το 1996 και το Μυστικά & Ψέματα.

Τα γυρίσματα μπορεί να είχαν προγραμματιστεί για το καλοκαίρι του 2020, η πανδημία όμως τα ανέβαλε, κι εντέλει εκκίνησαν το 2023.

Το φιλμ απορρίφθηκε τόσο από το φεστιβάλ Κανών όσο κι αυτό της Βενετίας. Παρόλα αυτά, ο βρετανός δημιουργός έχει κερδίσει την ανώτερη τιμή σε αμφότερα. Και αφού απορρίφθηκε κι από το αντίστοιχο του Τελιράιντ, το φιλμ έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο.