Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στο Παρίσι και ένας θίασος νεαρών ηθοποιών έχει μόλις κερδίσει μια θέση στο Les Amandiers, μια επιφανή θεατρική σχολή όπου βρίσκεται επικεφαλής ο Πατρίς Σερό. Ξεκινούν τη νέα τους ζωή και τα πρώτα βήματα της καριέρας τους. Στην πορεία θα αποκτήσουν γνώσεις, θα αναλάβουν δράση, θα αγαπήσουν, θα νιώσουν φόβο, και θα ζήσουν στα άκρα – μόνο που θα βιώσουν επίσης και την πρώτη τους τραγική εμπειρία. Μια ημι-αυτογραφική αποτίμηση της υποκριτικής τέχνης από τη σκηνοθέτρια, και ταυτόχρονα μια ερωτική επιστολή σε έναν φίλο και συνεργάτη της που δεν βρίσκεται πια εν ζωή, αποφεύγει να σταθεί σε μεγάλα ζητήματα και επιλέγει να εστιάσει στα έντονα ανθρώπινα συναισθήματα· ταυτόχρονα, μεταφράζει την σαρωτική ερμηνευτική της προσέγγιση και τη δυναμική παρουσία της στη μεγάλη οθόνη σε μια κινηματογραφική γλώσσα που διερωτάται αν η νοσταλγία είναι τελικά το μόνο που απομένει όταν όλα έχουν χαθεί.