Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ράσελ Κρόου ηγείται ενός καστ πολλών αστέρων σε ένα πολιτικό θρίλερ του Κέβιν ΜακΝτόναλντ που κόβει την ανάσα. Ένας ρεπόρτερ, ο Καλ Μακ Κάφρεϊ (Ράσελ Κρόου) καλείται να εξιχνιάσει μια δολοφονία που εμπλέκει κάποια από τα πλέον επιφανή πολιτικά πρόσωπα της χώρας, μεταξύ των οποίων και ένα φίλο του… Ο γοητευτικός και πολλά υποσχόμενος πολιτικός Στίβεν Κόλινς (Μπεν Άφλεκ) αποτελούσε το μέλλον του κόμματός του μέχρι τη στιγμή που η βοηθός και ερωμένη του βρίσκεται δολοφονημένη και τότε, καλά κρυμμένα μυστικά κάνουν απειλητικά την εμφάνισή τους. Ο Μακ Κάφρι βρίσκεται σε αδιέξοδο καθώς, από τη μια θέλει να τιμήσει τη φιλία του με τον Κόλινς από την άλλη όμως, λόγω των πιέσεων που δέχεται από την εφημερίδα του, αρχίζει να διερευνά τη σκοτεινή υπόθεση. Πολύ σύντομα συνειδητοποιεί πως όταν διακυβεύονται δισεκατομμύρια, η ακεραιότητα, η αγάπη αλλά και η ίδια η ζωή είναι επισφαλείς.

• Η ταινία βασίζεται στην ομότιτλη εξάωρη τηλεοπτική μίνι-σειρά του Πολ Άμποτ που ξεκίνησε να προβάλλει το BBC το 2003 και η οποία, πέρα από την προφανή –ηθική κυρίως- διαπλοκή πολιτικής και δημοσιογραφίας, πραγματευόταν ζητήματα όπως η αγάπη, ο συμβιβασμός, η αφοσίωση, η απληστία, η διαφθορά, η φιλοδοξία και η εξουσία. Η ταινία βέβαια δε συνιστά σύνοψη της σειράς, αλλά μια κινηματογραφική προσέγγισή της που λαμβάνει χώρα στον πυρήνα των παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων, την Ουάσινγκτον. Και ποιος θα ήταν ιδανικότερος να τη σκηνοθετήσει από τον ντοκιμαντερίστα Κέβιν ΜακΝτόναλντ που ήταν και φαν της σειράς;
• Η παλιά (παραδοσιακή) και η νέα (τεχνολογική/ιντερνετική) γενιά δημοσιογραφίας συγκρούονται στο βωμό της γρήγορης και αποκλειστικής είδησης, την ίδια στιγμή που πολιτική και δημοσιογραφία αλληλοχρησιμοποιούνται για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Ο Ράσελ Κρόου υποδύεται το βετεράνο δημοσιογράφο, εκπρόσωπο της παλιάς, μαχητικής σχολής που πρεσβεύει την ηθική, την ίδια στιγμή που την καταπατά, έχοντας στο πλευρό του μια νέα δημοσιογράφο, παιδί της τεχνολογίας, με την οποία αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση μέντορα-μαθήτριας. Σημειώνει ο ηθοποιός «Ένα από τα πράγματα με τα οποία καταπιάνεται η ταινία είναι η αντικειμενικότητα του Τύπου. Θέλουν να μας πείσουν πως είναι αντικειμενικοί και πως οι σχέσεις τους και η ζωή τους δεν επηρεάζει τη δουλειά τους. Αλλά στην περίπτωση αυτή, δεν ισχύει. Και αυτό είναι που με συνάρπασε…πως είναι άνθρωποι και δεν μπορούν να απεμπλακούν από καταστάσεις, γεγονός που έχει θετικά και αρνητικά…»
• Στο ρόλο του όχι και τόσο άμεμπτου (ηθικά τουλάχιστον) πολιτικού βρίσκουμε τον Μπεν Άφλεκ που έχει άλλωστε και την ανάλογη εμφάνιση…Σημειώνει ο ηθοποιός για το ρόλο «Η ηθική παραδοξότητα του ρόλου με ιντρίγκαρε… Πρόκειται για κάποιον που τα έχει όλα, δύναμη, προοπτικές, ένα λαμπρό πολιτικό μέλλον τον περιμένει κι εκείνος τα τινάζει όλα στον αέρα, συνάπτοντας δεσμό με τη βοηθό του. Δεν είναι αδίστακτος. Προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα, απλά όλα καταρρέουν κι εκείνος διαλύεται…»
• Η βραβευμένη με Όσκαρ Έλεν Μίρεν υποδύεται τη διευθύντρια της εφημερίδας. Για το ρόλο χρειάστηκε πολλή έρευνα, ενώ συμμετείχε και στα meetings του Los Angeles Times, για να κατανοήσει πλήρως τις απαιτήσεις ενός πρωτοσέλιδου ή ενός αποκλειστικού και τις προθεσμίες μιας εφημερίδας. Ο ΜακΝτόναλντ δεν μπορούσε να φανταστεί κάποια ιδανικότερη από την Έλεν Μίρεν για το ρόλο της διευθύντριας που από τη μια έχει την παλαιά νοοτροπία της ερευνητικής δημοσιογραφίας και από την άλλη οφείλει, λόγω θέσης, να υπηρετεί την εμπορικότητα που εξασφαλίζεται με πικάντικα πρωτοσέλιδα.
• Σκηνογραφικά, η ταινία προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική αποτυπώνοντας τη γνωστή ακαταστασία των δημοσιογραφικών γραφείων, τη γραμμική διάταξη των γραφείων, αλλά και τους άδειους χώρους, τα γραφεία σύνταξης, συλλογής ειδήσεων… Η ταινία συνιστά, σύμφωνα με το σκηνοθέτη, μεταξύ άλλων, φόρο τιμής, στην καλύτερη ταινία που έχει γυριστεί ποτέ περί δημοσιογραφίας All the President’s Men.
• Στα στουντιακά και εξωτερικά γυρίσματα σε Λος Άντζελες και Ουάσινγκτον, η κύρια μέριμνα της παραγωγής ήταν ο ρεαλισμός. Οι δρόμοι έπρεπε να σφύζουν από ζωή και οι χώροι των εξωτερικών γυρισμάτων να είναι καθ’ όλα αναγνωρίσιμοι, γεγονός που απαίτησε χρονοβόρες διαδικασίες εγκρίσεων και διαπραγματεύσεων από πλευράς παραγωγής και Αρχών.