Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (George Kennedy). Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Paul Newman), διασκευασμένο σενάριο και μουσική (αυθεντική).
Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Paul Newman) σε δράμα, και δεύτερου αντρικού ρόλου (George Kennedy).
Ο Donn Pearce είχε συλληφθεί σε ηλικία 20 ετών και είχε βρεθεί σε φυλακή της Φλόριντα για δύο χρόνια, εργαζόμενος σε καταναγκαστικά έργα πάνω στις ράγες του τρένου. Την εμπειρία του αυτή είχε μεταφέρει στο ομώνυμο βιβλίο του 1965, που κατάφερε να πουλήσει στη Warner Bros. για 80 χιλιάδες δολάρια, συν 15 για τη συμμετοχή του στο σενάριο.
Ο Stuart Rosenberg εργάζονταν επί δεκαετία στην τηλεόραση, και εδώ επέλεξε να κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο. Αυτός είχε εντοπίσει το βιβλίο και το είχε πάει στην Jalem Productions, την ανεξάρτητη εταιρία του Jack Lemmon. Ο ηθοποιός όμως αγόρασε τα δικαιώματα απευθείας από τον Donn Pearce , παρακάμπτοντας τον σκηνοθέτη. Η Jalem σκόπευε να κάνει την ταινία με την Columbia Pictures, με τον Lemmon να ξεκαθαρίζει στον τύπο πως δεν επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος. Το σχέδιο μεταπουλήθηκε αργότερα στη Warner Brothers Pictures, κι εκείνη προσέλαβε τον Paul Newman.Όταν γράφονταν το σενάριο, οι υποψήφιοι για τον πρώτο ρόλο ήταν είτε ο Jack Lemmon είτε ο Telly Savalas.
Η Bette Davis αρνήθηκε τον ρόλο της Αρλέτα.Η ξανθιά Joy Harmon, που εμφανίζεται στη χαρακτηριστική σκηνή που πλένει ένα αμάξι, ήταν μια άσημη ηθοποιός. Όταν ο μάνατζερ της την πρότεινε στους παραγωγούς, η νεαρή ηθοποιός πέρασε από οντισιόν μπροστά στους Rosenberg και Newman, φορώντας μπικίνι και δίχως να χρειάζεται να πει ούτε μία λέξη.
Τα γυρίσματα έγιναν στο Στόκτον της Καλιφόρνια, όπου κατασκευάστηκε μια φυλακή στα πρότυπα της Tavares Road Prison στην Φλόριντα (εκεί είχε εκτίσει την ποινή του ο Donn Pearce). Χρειάστηκε πρώτα να βρεθεί στη Φλόριντα ένα συνεργείο που πήρε πολλές φωτογραφίες από τις φυλακές, αλλά έκανε και μετρήσεις των επιμέρους διαστάσεων της.
Ο Rosenberg απαγόρευε την παρουσία γυναικών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ώστε οι ηθοποιοί του να αισθανθούν καλύτερα τους ρόλους τους. Ακόμα και η Joy Harmon παρέμεινε κρυμμένη σε ξενοδοχείο, και την είδαν μόνο κατά το γύρισμα της σκηνής της. Ενώ όμως το πρόγραμμα ήθελε αυτή η σκηνή να ολοκληρωθεί σε μισή ημέρα, πήρε εντέλει τρεις, μια και η ηθοποιός ήταν απροετοίμαστη για αυτά που ζητούσε ο σκηνοθέτης.
Όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των Όσκαρ, ο George Kennedy προμόταρε τον εαυτό του πληρώνοντας 5 χιλιάδες δολάρια από την τσέπη του για διαφημιστικά. Αφού επικράτησε στα βραβεία, το κασέ του δεκαπλασιάστηκε, και όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, ήταν ευχαριστημένος που πλέον δεν χρειάζονταν να παίζει πάντα τον κακό της ιστορίας.
Το φιλμ είχε άμεσα καλές κριτικές, και ευτύχησε να βγάλει από τα ταμεία 16,2 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 3,2.