Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, πρώτου αντρικού ρόλου (James Stewart), δεύτερου αντρικού ρόλου (Arthur O’Connell και George C. Scott), διασκευασμένου σεναρίου, φωτογραφίας και μοντάζ.
Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Lee Remick) σε δράμα, και δεύτερου αντρικού ρόλου (Joseph N. Welch).
Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (James Stewart).
Το όνομα του συγγραφέα Robert Traver ήταν στην πραγματικότητα ψευδώνυμο του δικαστικού John D. Voelker. Το βιβλίο του 1958 βασίστηκε σε μια δίκη του 1952, στην οποία υπερασπίζονταν τον κατηγορούμενο.
Τον δικαστή ερμηνεύει ο Joseph N. Welch, στην πρώτη και τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση. Το επάγγελμα του ήταν δικηγόρος, και είχε γίνει διάσημος όταν ήρθε σε ευθεία κόντρα με τον Joseph McCarthy κατά τη διάρκεια των ακροάσεων που έφεραν σε ρήξη τον αμερικανικό στρατό με τον διαβόητο γερουσιαστή. Για να συμφωνήσει να παίξει, χρειάστηκε να βρίσκεται και η σύζυγος του ανάμεσα στους ενόρκους. Αρχικά ο ρόλος είχε προσφερθεί στους Spencer Tracy και Burl Ives.
Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στην ταινία ενόχλησε τον δήμαρχο του Σικάγο, ο οποίος και απαγόρευσε προσωρινά την προβολή στη θρησκευόμενη, καθολική του πόλη. Σύμφωνα με σύγχρονη έρευνα, υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες λέξεις που μετά την καθιέρωση του κώδικα Χέιζ (1934) δεν είχαν ακουστεί ποτέ σε αμερικανική ταινία.
Ο πατέρας του James Stewart ένιωσε τόσο προσβεβλημένος με την ταινία, θεωρώντας τη “βρώμικη”, που έβαλε αγγελία στην τοπική εφημερίδα να μην τη δει κανείς.
Η Lana Turner εγκατέλειψε τον ρόλο της Λόρα, όταν ο σκηνοθέτης δεν την άφησε να φοράει κοστούμια του προσωπικού της σχεδιαστή, τα οποία και ο Preminger δεν θεωρούσε κατάλληλα για τον ρόλο.
Ο Preminger ήθελε εξαρχής για τη Λόρα τη Lee Remick, που την είχε δει στο ντεμπούτο της (Μια Μορφή Μέσα στο Πλήθος). Όταν το στούντιο επέβαλε τη Lana Turner, της πρόσφερε τον μικρότερο ρόλο της Μαίρη Πάιλαντ, αλλά εκείνη θαρραλέα αρνήθηκε. Όταν λίγο αργότερα δέχτηκε τηλεφώνημα ότι είχε πάρει τον ρόλο της Λόρα, μια και η Turner είχε πια απομακρυνθεί, πίστεψε ότι ήταν φάρσα και έκλεισε το τηλέφωνο. Χρειάστηκε ένα δεύτερο για να την πείσει.
Ο σκηνοθέτης είχε έρθει σε συζητήσεις με τον Richard Widmark για τον ρόλο του υπολοχαγού.
Το διάσημο πόστερ είναι δημιούργημα του Saul Bass, με το πτώμα της αφίσας να είναι πολύ κοντά σε αυτό του Δεσμώτη του Ιλίγγου, μία ακόμα δουλειά του Bass.
Το βραβευμένο με Grammy τζαζ σάουντρακ ανήκει στον Duke Ellington, που έχει κι έναν μικρό ρόλο επί του φιλμ (ως “Pie-Eye”). Οι ιστορικοί το θεωρούν ως την πρώτη σημαντική δουλειά αφροαμερικανού στο Χόλιγουντ, που δεν αφορά ζωντανά ερμηνευμένη σύνθεση (είτε ως μιούζικαλ, είτε από κάποια μπάντα που εμφανίζεται επί της ταινίας). Σημαντική ήταν στη σύνθεση η βοήθεια του Billy Strayhorn.
Το συγκρότημα Great Lakes Myth Society έγραψε ένα τραγούδι το 2005 με τίτλο Marquette County, 1959. Οι στοίχοι του εξιστορούν τα γυρίσματα του φιλμ στην πόλη τους στο Μίσιγκαν.