Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, δεύτερου γυναικείου ρόλου (Glenn Close) και αυθεντικού σεναρίου.

Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ) και σεναρίου.

Υποψήφιο για Bafta σεναρίου.

Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Τορόντο.

Το φιλμ Οι 7 από το Secaucus (Return of the Secaucus 7, από το 1979) του John Sayles ήταν το έναυσμα για τη συγγραφή του σεναρίου.

Επί του κειμένου, Kasdan και Barbara Benedek δανείστηκαν προσωπικά τους βιώματα από την κολεγιακή τους ζωή στην πολιτικά έντονη δεκαετία του 1960, αλλά και τη μετέπειτα στη δεκαετία της απογοήτευσης, τα 1970.

Ο Kasdan πήγε αρχικά το σενάριο στη Ladd Company, αλλά εκείνοι το απέρριψαν. Και η επόμενη δοκιμή στην Paramount Pictures είχε το ίδιο αποτέλεσμα, με τον παραγωγό Richard Fischoff να είναι πλέον αυτός που είχε βγει στην αναζήτηση. Όταν όμως ο Fischoff στράφηκε στη Marcia Nasatir, που μόλις είχε ιδρύσει την Carson Productions μαζί με τον Johnny Carson, βρέθηκε η αναγκαία χρηματοδότηση.

Τρεις εβδομάδες πριν τα γυρίσματα, ο Lawrence Kasdan μάζεψε το καστ και βρέθηκαν όλοι μαζί στο Μπόφορτ της Νότιας Καλορίνας (στην έπαυλη Tidalholm) όπου ήταν το κεντρικό σκηνικό. Αυτό έγινε για να συνδυαστούν οι τελικές πρόβες με το δέσιμο της ομάδας ως παρέας.

Ο Mickey Rourke αρνήθηκε να συμμετέχει το καστ, όταν του το ζήτησε ο δημιουργός στα γυρίσματα της Έξαψης.

Ο φίλος που κηδεύεται ήταν να συμμετέχει στην ταινία υπό τη μορφή φλας-μπακ και να φαίνεται καθαρά στην τελετή. Αρχικά, ήταν να τον ερμηνεύσει ο Sean Penn, αλλά τελικά επιλέχθηκε ο Kevin Costner. Οι σκηνές γυρίστηκαν μα έμοιαζαν κατά γενική ομολογία εκτός ταινίας, και κόπηκαν όλες στο μοντάζ (10 ολόκληρα λεπτά). Για πολλά χρόνια, φίλοι του δημοφιλούς σταρ πίεζαν τον Kasdan να εμφανίσει κάτι περισσότερο από μερικές φωτογραφίες από τα συγκεκριμένα γυρίσματα, ή να βγάλει ένα director’s cut συμπεριλαμβάνοντας εκείνες τις σκηνές. Ο σκηνοθέτης ήταν πάντα αρνητικός και στις δύο εκδοχές.

Μέσω των οντισιόν, ο Kevin Kline συνάντησε τη μέλλουσα σύζυγο του, Phoebe Cates, αν και η τελευταία δεν πήρε τον ρόλο της Κλόι για τον οποίο δοκιμάστηκε.

Πρώτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας του Lawrence Kasdan πάνω στην ανάλυση της γενιάς του, ακολουθούμενο από το Γκραν Κάνιον (1991) και το Ατίθαση Συντροφιά (2012).

Meg Kasdan (η σύζυγος του σκηνοθέτη), Jonathan Kasdan και Jake Kasdan (τα παιδιά του) έχουν μικρούς ρόλους επί του φιλμ.

Η σειρά Hometown του 1983 στο κανάλι CBS ήταν ένα τύπου ελεύθερο ριμέικ της ταινίας, αλλά κράτησε μόνο 9 επεισόδια.Με κόστος 8 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε 56,4 και θεωρείται πρότυπο για αρκετές αντίστοιχες περιπτώσεις ταινιών και σειρών που θα ακολουθήσουν.

Η επιτυχία του σάουντρακ (6 φορές πλατινένιο στις ΗΠΑ), αποτελούμενο εξολοκλήρου από εμβληματικά τραγούδια ανάμεσα στο 1963 και το 1971, οδήγησε σε ένα σίκουελ άλμπουμ με τίτλο More Songs from the Big Chill. Σε αυτό το δεύτερο κάποια κομμάτια δεν ακούγονταν καν στην ταινία.