Αθήνα, αρχές της δεκαετίας του ’50. Ο μαστρο-Αντώνης Μπάρκας, ένας σπουδαίος καραγκιοζοπαίχτης, βλέπει με θλίψη την τέχνη του να φθίνει. Το κοινό του Καραγκιόζη εγκαταλείπει μαζικά το θέαμα, με το οποίο διασκέδαζε επί μισό και πλέον αιώνα, για χάρη του κινηματογράφου που εξαπλώνεται ραγδαία στις πόλεις και την ύπαιθρο. Στην προσπάθειά του να σταματήσει το χρόνο, έρχεται σε σύγκρουση με το περιβάλλον του. Πρωτίστως με τη μικρότερη αδελφή του, την Αγγέλα – η οποία ζει στη σκιά του και είναι αρραβωνιασμένη δέκα χρόνια τώρα με έναν προικοθήρα ναυτικό, τον Σίμο–, με τη συμπαθή τραγουδίστρια του θιάσου του, που του παραστέκεται μέχρι τέλους, και με τους βοηθούς του Θεοφάνη και Άγγελο. Τόσο η ηλικία, όσο και ο ρομαντικός χαρακτήρας του, δεν του επιτρέπουν να εγκαταλείψει την αγαπημένη του τέχνη κι έτσι πεθαίνει κι αυτός μαζί της.

Βραβεία-Διακρίσεις:

Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Γιώργος Νινιός), Βραβείο Φωτογραφίας και Βραβείο Μουσικής στο 32ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1991.
Κρατικό Βραβείο Ποιότητας ΥΠ.ΠΟ. 1992.
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών το 1991 στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών.