Βασισμένη σε έναν αρχέγονο μύθο της Γεωργίας: Οι κάτοικοι του πριγκιπάτου, προετοιμάζονται να αμυνθούν στους επερχόμενους εισβολείς, αλλά αδυνατούν να οικοδομήσουν το κάστρο τους. Χρειάζεται ένας νέος που να δεχθεί να χτιστεί ζωντανός στα τείχη.

Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ του Σίτζες.

Ο γεωργιανός Sergei Parajanov επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη μετά από 16 χρόνια αποκλεισμού από τις σοβιετικές αρχές (κάποια από αυτά βρίσκονταν στη φυλακή). Επιμένει μάλιστα στο σκηνοθετικό ύφος της προηγούμενης ταινίας του, το Χρώμα του Ροδιού (1968).

Η ταινία βασίζεται στο μοναδικό έργο του γεωργιανού συγγραφέα Daniel Chonqadze που εκδόθηκε ενόσω αυτός ζούσε. Όπως συμβαίνει με την ταινία, πρόκειται για πολιτική αλληγορία, που τοποθετήθηκε στον μεσαίωνα για λόγους καθαρά λογοκρισίας. Έτσι ο συγγραφέας ενεργοποίησε έναν από τους φολκλορικούς μύθους πάνω στη δημιουργία του κάστρου Σουράμι, το οποίο κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πότε χτίστηκε.

Μέρος της ηχητικής μπάντας κάηκε σε πυρκαγιά της ταινιοθήκης της Τιφλίδας.