Ένα μεσαίου μήκους κινηματογραφικό δοκίμιο για την εξουσία, την πολιτική και τη δημιουργία εικόνων, μια αυτοπροσωπογραφία με αναφορές σε βιώματα, επιρροές και στο κινηματογραφικό έργο του δημιουργού, καθώς και ένας φόρος τιμής στον ύστερο Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

Ο Leos Carax αποκάλεσε την ταινία του “δοκίμιο”, και δήλωσε πως δημιουργήθηκε με πολύ χαμηλό μπάτζετ και χωρίς πιέσεις.

Ο χαρακτήρας του Denis Lavant επιστρέφει από το Holy Motors (2012) και το κεφάλαιο Merde στο Tokyo! (2008).

Η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο φεστιβάλ Κανών, αλλά εκτός συναγωνισμού.