Έχοντας διασωθεί από στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί, ο πρωτοπόρος αρχιτέκτονας Λάζλο Τοθ έχει αφήσει πίσω του τη μεταπολεμική Ευρώπη και φτάνει στην Αμερική για να χτίσει από την αρχή τη ζωή και την καριέρα του, περιμένοντας τη σύζυγο του, Ερζέμπετ, που αναγκάστηκε να αποχωριστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μόνος σε μία ξένη χώρα, ο Λάζλο εγκαθίσταται στην Πενσιλβάνια, όπου ένας μεγιστάνας βιομήχανος αναγνωρίζει το ταλέντο του και του αναθέτει ένα τεράστιο έργο. Αυτό που μοιάζει σαν χρυσή ευκαιρία για τον Λάζλο, έρχεται με ένα μεγάλο τίμημα.

Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σκηνοθεσίας και πρώτου αντρικού ρόλου (Adrien Brody) σε δράμα. Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Guy Pearce), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Felicity Jones), σενάριο και μουσική.

Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Adrien Brody), δεύτερου αντρικού ρόλου (Guy Pearce), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Felicity Jones), σεναρίου, μουσικής, φωτογραφίας και σκηνικών.

Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο σκηνοθεσίας και FIPRESCI.

Η ταινία ανακοινώθηκε ο 2018 ως η επόμενη από το Vox Lux σκηνοθετική κίνηση του Brady Corbet. Το 2020 έγινε γνωστό πως πρωταγωνιστές θα ήταν οι Joel Edgerton και Marion Cotillard, με τον Mark Rylance σε δεύτερο αλλά κρίσιμο ρόλο. Οι Sebastian Stan και Vanessa Kirby είχαν επίσης θέση στο καστ. Τα γυρίσματα προγραμματίστηκαν για τον Ιανουάριο του 2021 και θα λάμβαναν χώρα στην Πολωνία, ενώ είχαν ήδη ακυρωθεί αυτά του 2020 λόγω της πανδημίας. Κι ενώ το σχέδιο αναζήτησε αγοραστές στο φεστιβάλ του Τορόντο του 2020, όλα έμειναν στάσιμα μέχρι τον Απρίλιο του 2023, οπότε και ανακοινώθηκε το σχεδόν ολότελα διαφορετικό τελικό καστ. Τις καθυστερήσεις αυτές ο σκηνοθέτης τις δικαιολόγησε τόσο λόγω της πανδημίας, όσο και αρκετών τοκετών και θανάτων σε μέλη των οικογενειών του καστ και του επιτελείου.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στη Βουδαπέστη, και ακολούθησαν αυτά στην Καμάρα της Τοσκάνης. Με μπάτζετ από 6 έως 10 εκατομμύρια δολάρια, όλα είχαν ολοκληρωθεί μέσα σε 34 ημέρες.

Οι κάμερες ήταν όλες VistaVision με 35mm φιλμ, το οποίο αργότερα σκαναρίστηκε για προβολή ως 70mm. Έγινε έτσι η πρώτη αμερικανική ταινία των τελευταίων 63ών ετών εξολοκλήρου σε VistaVision. Ο Corbet εξήγησε ότι ήθελε η ταινία του να φέρει στα πρότυπα της εποχής που διεξάγεται η πλοκή, κάτι που ενίσχυσε ενσωματώνοντας ένα 15λεπτο διάλλειμα κοντά στη μέση.