Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό

Επ. 2.1

Ο πατέρας Παΐσιος δίνει τον αγώνα του, ως μοναχός πια, στη Μονή Φιλοθέου, στο Άγιον Όρος. Η μητέρα του δίνει και εκείνη τη δική της «μάχη», καθώς προσπαθεί να συγκεράσει μέσα της τη βαθιά πίστη της στον Θεό και την αγάπη της για τον γιο της.

Επ. 2.2

Η Ευλογία μαθαίνει ότι ο γιος της επέστρεψε. Στενοχωριέται πολύ που δεν πέρασε από το σπίτι τους και αναζητά τον λόγο. Τα αδέλφια του ανεβαίνουν στο μοναστήρι για να τον συναντήσουν και να τον ρωτήσουν γιατί δεν τους επισκέφθηκε. Εκεί, αντιλαμβάνονται ότι ο αδελφός τους είναι δοσμένος στον Θεό.

Επ. 2.3

Με τη βοήθεια των κατοίκων της Κόνιτσας, ο πατέρας Παΐσιος αρχίζει να ανοικοδομεί τη μονή. Αποφασίζει να πάει στην Κέρκυρα και να κάνει ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Αρσενίου. Έτσι, επισκέπτεται το σπίτι του και ζητά βοήθεια από τους γονείς και τα αδέλφια του.

Επ. 2.4

Ο πατέρας Παΐσιος βρίσκει ένα ορφανό παιδί σε μια σπηλιά στο ποτάμι. Το πηγαίνει στο μοναστήρι, του δείχνει περισσή αγάπη και το παιδί, για πρώτη φορά στη ζωή του, νιώθει ότι κάποιος νοιάζεται για αυτό. Η φιλόπτωχος, που έχει δημιουργήσει ο πατέρας Παΐσιος, βοηθά αρκετό κόσμο στην Κόνιτσα.

Επ. 2.5

Ο Πατέρας Παΐσιος παρακαλεί τον Χριστό, να του δείξει την πραγματική ταπείνωση. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας και ενώ βρίσκεται στο Ιερό και ετοιμάζεται να κοινωνήσει, ο ιερέας τον βγάζει έξω, λέγοντάς του ότι είναι ανάξιος να κοινωνήσει Σώμα και Αίμα Χριστού.

Επ. 2.6

Η υγεία του Πατέρα Παΐσίου είναι σε σοβαρή κατάσταση και έτσι φιλοξενείται στο σπίτι μιας κυρίας από την φιλόπτωχο, μέχρι να αναρρώσει. Η μητέρα και η αδελφή του δυσκολεύονται να τον καταλάβουν και του ζητούν να πάει στο σπίτι τους.

Επ. 2.7

Ο Πατέρας Παΐσιος φτάνει στην Αγία Αικατερίνη στο όρος Σινά. Οι πατέρες της Μονής τού παραχωρούν ένα μικρό κελί στην έρημο, όπου αρχίζει να ασκείται κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες, ενώ οι επιθέσεις του Πειρασμού είναι καθημερινές.

Επ. 2.8

Η βεβαρημένη υγεία του Πατέρα Παϊσίου τον αναγκάζει να φύγει από το Σινά και να επιστρέψει στο Άγιον Όρος. Εκεί, συναντά τον παπά-Τύχωνα και του ζητά να γίνει ο πνευματικός του. Ένας αγώνας αρχίζει. Κοντά του μαζεύονται κάποιοι νέοι μοναχοί.

Επ. 2.9

Με την πνευματική καθοδήγηση του Πατέρα Παϊσίου δημιουργείται το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου, στη Σουρωτή. Λίγο καιρό αργότερα, ο Γέροντας επιστρέφει στο Άγιον Όρος. Ο παπα-Τύχωνας, ο οποίος προγνωρίζει τον θάνατό του, καλεί τον Πατέρα Παΐσιο.

Επ. 2.10

Στο κελί του Τιμίου Σταυρού, ο Πατέρας Παΐσιος «πιάνει φιλίες» με ένα μικρό πουλάκι, έναν κοκκινολαίμη. Δέχεται όμως και Θείες επισκέψεις. Η Αγία Ευφημία εμφανίζεται στο κελί του και τον καθοδηγεί σε κάποια πνευματικά ζητήματα που τον απασχολούν. Αποφασίζει να γράψει τον βίο του Αγίου Αρσενίου.

Επ. 2.11

Στο κελί του Γέροντα Παϊσίου έρχεται ένας νεαρός με ασυνήθιστες δυνάμεις, ο οποίος από τριών ετών ζούσε σε ένα θιβετιανό μοναστήρι. Ο Γέροντας αντιμετωπίζει την επιθετικότητά του με πολλή αγάπη, γεγονός που εντυπωσιάζει το νεαρό αγόρι και τον φέρνει κοντά στον Χριστό.

2.12 (τελευταίο)

Η ιστορία του Αγίου Παϊσίου, του σύγχρονου Αγίου που άγγιξε όλο τον κόσμο της Ορθοδοξίας, ξεκινάει με τη γέννησή του στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στις 25 Ιουλίου του 1924. Λίγες ημέρες αργότερα, βαφτίζεται από τον γέροντα Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος του δίνει το όνομά του.