Ανατροπές ,σασπένς και αγωνία συνθέτουν το έργο που έχει παρουσιαστεί και κατά το παρελθόν με άλλο καστ σε Αθηναϊκές θεατρικές σκηνές. Οι ρόλοι εναλλάσσονται, οι ταυτότητες ανατρέπονται. Ο θύτης γίνεται θύμα και το αντίστροφο. Το μίσος αποδεικνύεται το άλλο πρόσωπο της αγάπης.... Ένας βετεράνος ηθοποιός τον οποίο απατά η γυναίκα του, αποφασίζει να εφαρμόσει στην πράξη τις υποκριτικές του τεχνικές, προκειμένου να παγιδέψει τον εραστή της, τον νεαρό άνεργο και άσημο ηθοποιό που τον επισκέπτεται.

Ο Αντονι Σάφερ, από τους πιο επιτυχημένους θεατρικούς συγγραφείς και σεναριογράφους της Βρετανίας, κατέκτησε παγκόσμια φήμη με το θεατρικό έργο του «Σλουθ», το οποίο σημείωσε μία από τις πιο εντυπωσιακές εισπρακτικές επιτυχίες της δεκαετίας του ΄70. Το «Σλουθ» παίχτηκε για περισσότερες από 2.300 παραστάσεις στο West End του Λονδίνου και περίπου 2.000 παραστάσεις στο Μπροντγουέι. Κέρδισε το Βραβείο Τόνι, ως το καλύτερο έργο του 1970. Δυο χρόνια αργότερα, διασκευάστηκε και για τον κινηματογράφο, και ο σκηνοθέτης Τζόζεφ Μάνκιεβιτς το έκανε ταινία με τον Μάικλ Κέιν στο ρόλο του Μίλον Τιντλ, και τον Σερ Λώρενς Ολίβιε στο ρόλο του Αντριου Γουάικ. Στην Ελλάδα το έργο έκανε επιτυχία με τους ηθοποιούς Δημήτρη Χορν και Αλέκο Αλεξανδράκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Σημείωμα του Σκηνοθέτη
«Φτιαγμένο με τα υλικά του θρίλερ πάνω στον καμβά μιας ιστορίας εκδικητικού πάθους, το «Σλουθ» δίνει την αφορμή να ξετυλιχτεί μπροστά στα μάτια μας μια τελετή όπου συμπλέκονται τα στοιχεία του θεάτρου και της ζωής, της μυθοπλασίας και της πραγματικότητας. Οι δύο ήρωες-πρωταγωνιστές αυτής της τελετής συναινούν σ΄ένα παιχνίδι που έχει άλλοτε καρναβαλικό κι άλλοτε απλώς κανιβαλιστικό χαρακτήρα. Στο πλαίσιο του παιχνιδιού οι ρόλοι τους εναλλάσσονται, οι ταυτότητές τους ανατρέπονται. Ο θύτης γίνεται θύμα και το αντίστροφο. Το μίσος αποδεικνύεται το άλλο πρόσωπο της αγάπης. Η σκηνή αναδεικνύεται όχι απλώς ο καθρέφτης, αλλά η συμπυκνωμένη μεταφορά του κόσμου. Μέσα απ΄αυτήν τη διαδικασία απελευθερώνονται οι λυτρωτικές δυνάμεις του κωμικού και η ανθρωποφαγική διάσταση της ιστορίας ανάγεται σε μια περιπέτεια αλληλοφαγίας ανάμεσα στο θέατρο και τη ζωή με πρωταγωνιστή πια το ίδιο το σασπένς...».