Έλλα Τζέιν Φιτζέραλντ (25 Απριλίου 1917 – 15 Ιουνίου 1996) ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και συνθέτρια, αναφερόμενη μερικές φορές ως η «Πρώτη Κυρία του Τραγουδιού», η «Βασίλισσα της Τζαζ» και «Λαίδη Έλλα». Διακρίθηκε για την αγνότητα του τόνου της, την άψογη άρθρωση, τη φρασεολογία, τον ρυθμό, τον τονισμό, την απόλυτη ακοή και μια «σαν πνευστό» ικανότητα αυτοσχεδιασμού, ιδιαίτερα στο scat singing.
Μετά από μια ταραγμένη εφηβεία, η Φιτζέραλντ βρήκε σταθερότητα στην μουσική επιτυχία με την Ορχήστρα Chick Webb, εμφανιζόμενη σε όλη τη χώρα, αλλά πιο συχνά συνδεδεμένη με το Savoy Ballroom στο Χάρλεμ. Η ερμηνεία της στο παιδικό τραγούδι «A-Tisket, A-Tasket» βοήθησε να ανεβάσει τόσο την ίδια όσο και τον Webb στην εθνική φήμη. Αφού ανέλαβε την μπάντα όταν πέθανε ο Webb, η Φιτζέραλντ την άφησε το 1942 για να ξεκινήσει τη σόλο καριέρα της. Ο μάνατζέρ της ήταν ο Moe Gale, συνιδρυτής του Savoy, μέχρι που παρέδωσε το υπόλοιπο της καριέρας της στον Norman Granz, ο οποίος ίδρυσε την Verve Records για να παράγει νέους δίσκους της Φιτζέραλντ. Με την Verve, ηχογράφησε μερικά από τα πιο ευρέως γνωστά της έργα, ιδιαίτερα τις ερμηνείες της από το Great American Songbook.
Η Φιτζέραλντ εμφανίστηκε επίσης σε ταινίες και ως φιλοξενούμενη σε δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Εκτός της σόλο καριέρας της, δημιούργησε μουσική με τον Louis Armstrong, τον Duke Ellington και τους The Ink Spots. Αυτές οι συνεργασίες παρήγαγαν τραγούδια όπως τα «Dream a Little Dream of Me», «Cheek to Cheek», «Into Each Life Some Rain Must Fall» και «It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing)». Το 1993, μετά από μια καριέρα σχεδόν εξήντα ετών, έδωσε την τελευταία της δημόσια παράσταση. Τρία χρόνια αργότερα, πέθανε σε ηλικία 79 ετών μετά από χρόνια επιδεινούμενης υγείας. Οι διακρίσεις της περιλάμβαναν 14 Βραβεία Grammy, το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών, το πρώτο Βραβείο Προέδρου του NAACP και το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας.