Ο αυστραλός σκηνοθέτης Πίτερ Γουίρ είναι γνωστός για ταινίες όπως τα "Μυστικό Του Βράχου Των Κρεμασμένων" (1975), "To Τελευταίο Κύμα" (1977), "Καλλίπολη 1915" (1982), "Επικίνδυνα Χρόνια" (1983), "Μάρτυρας Εγκλήματος" (1985), "H Ακτή Του Κουνουπιού" (1986), "Ο Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών" (1989), "The Truman Show" (1998).

O Γουίρ ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 1999 για το "The Truman Show" με τον Τζιμ Κάρεϊ στο ρόλο του Τρούμαν Μπέρμπανκ, του ανυποψίαστου σταρ της μεγαλύτερης σαπουνόπερας των τηλεοπτικών χρονικών. Ο Εντ Χάρις ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου και ο Άντριου Νίκολ υποψήφιος για Όσκαρ Σεναρίου, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια και για έξι κατηγορίες στις Χρυσές Σφαίρες, μεταξύ των οποίων Σκηνοθεσίας για τον Γουίρ και Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα για τον Κάρεϊ (την οποία και κέρδισε).

Επιπλέον στα βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA), ο Γουίρ κέρδισε το Βραβείο Ντέιβιντ Λιν για την σκηνοθεσία της ταινίας.
To 1991, o Γουίρ ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Σεναρίου για την ρομαντική κωμωδία "Πράσινη Κάρτα", στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ (στον πρώτο του αγγλόφωνο ρόλο) και η Άντι Μακ Ντάουελ. H προηγούμενη ταινία του Γουίρ, "Ο Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών", με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς στο ρόλο του εκκεντρικού Άγγλου καθηγητή που εμπνέει τους μαθητές του, του χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας αλλά και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στα βρετανικά βραβεία BAFTA συν το ιταλικό Βραβείο Ντονατέλο Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Το 2003 σκηνοθέτησε τους Ράσελ Κρόου και Πολ Μπέτανι στην περιπέτεια "Master and Commander: Στα Πέρατα του Κόσμου", η οποία απέσπασε Όσκαρ Φωτογραφίας και Ηχητικών Εφέ.

Γεννημένος στο Σίδνεϊ, ο Γουίρ ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με τρεις βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους πριν σκηνοθετήσει το "The Cars That Ate Paris", μια εκκεντρική κωμωδία τρόμου, βασισμένη σε δική του ταινία μικρού μήκους.
Η πρώτη του διεθνής επιτυχία ήταν το "Μυστικό Του Βράχου Των Κρεμασμένων", μια ταινία που του εξασφάλισε εκτεταμένη προβολή, με αποτέλεσμα να γίνει ο πιο πετυχημένος σκηνοθέτης της δεκαετίας του '70.