Βιογραφία 

Η Σάραντον γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη. Είναι το μεγαλύτερο από τα εννέα παιδιά της Λενόρα Μαρί (γενν. το 1923) και του Φίλιπ Λέσλι Τόμαλιν (1917-1999), που ήταν διαφημιστής, τηλεοπτικός παραγωγός και τραγουδιστής σε nightclub. Έχει τέσσερις αδερφούς : Φίλιπ Τζ., Τέρι (πέθανε 19 Μαΐου 2016), Τιμ και Ο'Μπράιαν. Έχει επίσης τέσσερις αδερφές : Μέρεντιθ, Μπόνι, Αμάντα και Μίσι. Ο πατέρας της είχε αγγλική, ιρλανδική και ουαλική καταγωγή ενώ οι Άγγλοι πρόγονοί του κατάγονταν από το Hackney του Λονδίνου και οι Ουαλοί πρόγονοί του κατάγονταν από το Bridgend. Η μητέρα της έχει ιταλική καταγωγή με προγόνους από τις περιοχές της Τοσκάνης και της Σικελίας. Η Σάραντον έλαβε ρωμαιοκαθολική ανατροφή και φοίτησε σε ρωμαιοκαθολικά σχολεία. Μεγάλωσε στο Έντισον του Νιου Τζέρσεϋ, όπου αποφοίτησε από το Λύκειο Έντισον το 1964. Ύστερα φοίτησε στο The Catholic University of America από το 1964 έως το 1968 και έλαβε πτυχίο υποκριτικής ενώ συνεργάστηκε με τον διακεκριμένο καθηγητή υποκριτικής, Father Gilbert V. Hartke.

Καριέρα 

To 1969, η Σαράντον πήγε στην οντισιόν για την ταινία "Joe". Παρότι δεν πήρε τον ρόλο για τον οποίο πήγε, έγινε μέρος του καστ στον κεντρικό ρόλο μιας προβληματικής έφηβης που γίνεται μέλος του υποκόσμου. Πέντε χρόνια μετά, εμφανίστηκε στην καλτ ταινία "The Rocky Horror Picture Show". Την ίδια χρονιά έπαιξε τον πρωταγωνιστικό γυναικείο ρόλο στο "The Great Waldo Pepper", πλάι στον Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Η πιο αμφιλεγόμενη εμφάνιση της στην μεγάλη οθόνη ήταν στο "Αίμα και Πόθος" το 1983, μια ιστορία με βαμπίρ, η οποία απέτυχε και στους κριτικούς και στα ταμεία αλλά έγινε γνωστή για τη γραφική λεσβιακή σεξουαλική σκηνή ανάμεσα στη Σαράντον και την Κατρίν Ντενέβ. Ήταν η πρώτη mainstream αμερικανική ταινία που να περιλαμβάνει μια τέτοια σκηνή. Ωστόσο, η Σαράντον δεν έγινε γνωστό όνομα πριν την ερμηνεία της στην ταινία "Bull Durham" που έγινε μεγάλη εμπορική και κριτική επιτυχία.

Η Σαράντον έχει αποσπάσει πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ για τις ταινίες Atlantic City (1981), Θέλμα και Λουίζ (1991), Λορέντσο (1992) και Ο Πελάτης (1994), και τελικά το κέρδισε το 1996 για το Θα ζήσω. Στις ταινίες που έχει συμμετάσχει περιλαμβάνονται οι: Ο Παίκτης (The Player, 1992), Ο Τζίμης και το Γιγαντοροδάκινο (James and the Giant Peach, 1996), "Η Ζωή σε δύο πράξεις" (1998), Ο Ίγκμπι πιάνει πάτο (Igby Goes Down, 2001), Άλφι (Alfie, 2004), και Elizabethtown" (2005).

Η Σαράντον εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της σειράς "Σίμπσονς" ως ο εαυτός της. Έχει επίσης εμφανιστεί και στις σειρές "Τα Φιλαράκια" και "Ο Μάλκολμ και όλοι οι άλλοι", για τις οποίες απέσπασε και υποψηφιότητες για Βραβεία Έμμυ.

Πολιτικές απόψεις και ακτιβισμός 

Η Σαράντον είναι γνωστή για την ενεργή υποστήριξή της σε προοδευτικούς και αριστερούς φιλελεύθερους πολιτικούς κύκλους ; δράση που ποικίλει από δωρεές σε οργανισμούς όπως το EMILY's List μέχρι τη συμμετοχή της σε μια εκστρατεία στη Νικαράγουα το 1983, η οποία ήταν χορηγούμενη από τον οργανισμό MADRE (οργανισμός που προωθεί την κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική δικαιοσύνη). Το 1999 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF. Με την ίδια ιδιότητα, υποστήριξε ενεργά την παγκόσμια δράση του οργανισμού καθώς και το έργο της Καναδικής Επιτροπής της UNICEF. Το 2006 ήταν μια από τις οκτώ γυναίκες που επιλέχθηκαν για να κρατήσουν τη σημαία στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2006 στο Τορίνο της Ιταλίας. Την ίδια χρονιά η Σαράντον έλαβε το ανθρωπιστικό βραβείο Action Against Hunger. Το 2010 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της FAO.

Κατά του πολέμου 

Η Σαράντον και ο Ρόμπινς εξέφρασαν και οι δυο από νωρίς την αντίθεσή τους ενάντια στην εισβολή στο Ιράκ το 2003, με την Σαράντον να δηλώνει ότι τάσσεται κατά του πολέμου. Προτού λάβει χώρα το 2003 μια διαδήλωση που χρηματοδοτήθηκε από την Ηνωμένη Ένωση για την Ειρήνη και την Δικαιοσύνη, η Σαράντον δήλωσε ότι πολλοί Αμερικανοί "δεν επιθυμούν να διακινδυνεύσουν τα δικά τους παιδιά ή τα παιδιά στο Ιράκ". Η Σαράντον ήταν μια από τους πρώτους που εμφανίστηκαν σε μια σειρά από πολιτικές διαφημίσεις που χρηματοδοτήθηκαν από τον οργανισμό TrueMajority, οργανισμός που ιδρύθηκε από τον Ben Cohen της Ben & Jerry's Ice Cream. Μαζί με την ακτιβίστρια για την καταπολέμηση του πολέμου Cindy Sheehan, η Σαράντον συμμετείχε στη διαδήλωση για την Ημέρα της Μητέρας το 2006, που χρηματοδοτήθηκε από την Code Pink. Τον Ιανουάριο 2007 εμφανίστηκε με τον Τιμ Ρόμπινς και την Τζέιν Φόντα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Ουάσιγκτον, ενάντια σε μια μεταρρύθμιση του Κογκρέσου, υποστηρίζοντας την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ.

Πολιτική 

Κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2000, υποστήριξε τον Ράλφ Νάιντερ από την θέση του αντιπροέδρου της συντονιστικής επιτροπής της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός του. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το 2004, απέσυρε την υποστήριξη της προς τον Νάιντερ και αποτέλεσε ένα από τα πολλά παλιά μέλη της εκστρατείας του κατά τις εκλογές του 2000 που προέτρεψαν τον Νάιντερ να αποσύρει την υποψηφιότητά του ενώ ζήτησαν και από τους ψηφοφόρους του να προτιμήσουν τον υποψήφιο του δημοκρατικού κόμματος Τζον Κέρρυ. Μετά τις εκλογές του 2004, η Σαράντον ζήτησε οι αμερικανικές εκλογές να παρακολουθούνται από ανεξάρτητους φορείς.

Στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2008, η Σαράντον και ο Τιμ Ρόμπινς έκαναν εκστρατεία υπέρ του Τζον Έντουαρντς στην ευρύτερη περιοχή του Νιου Χάμσαιρ. Όταν ρωτήθηκαν στο We Vote '08 Kickoff Party, "Τι θα έκανε ο Ιησούς εάν ζούσε τώρα;", η Σαράντον δήλωσε, "Νομίζω ότι ο Ιησούς θα ήταν μεγάλος υποστηρικτής του Τζον Έντουαρντς". Αργότερα τάχθηκε υπέρ του Μπαράκ Ομπάμα.

Στις προεδρικές εκλογές του 2012, η Σαράντον, μαζί με τον κινηματογραφιστή Μάικλ Μουρ, δήλωσαν ότι δεν ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα με την εμφάνιση του Ομπάμα αλλά ότι ελπίζουν πως θα επανεκλεγεί. Η Σαράντον δήλωσε πως η ίδια και το κόμμα του Ομπάμα δεν ήταν ποτέ σύμμαχοι. "Δεν θα έλεγα ότι ο Λευκός Οίκος με έχει υπό την προστασία του και ότι έχουμε γίνει οι καλύτεροι φίλοι", ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αστικά δικαιώματα 

Το 1995 η Σαράντον ήταν μια από τους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και συγγραφείς του Χόλιγουντ, που έδωσαν συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ The Celluloid Closet, που αναφέρεται στο πώς οι ταινίες του Χόλιγουντ αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία.

Η Σαράντον και ο Ρόμπινς εμφανίστηκαν στο Shadow Convention το 2000 στο Λος Άντζελες προκειμένου να μιλήσουν για τους διακινητές ναρκωτικών οι οποίοι δεν τιμωρούνται αυστηρά από το αμερικανικό δίκαιο. Το 2004 ήταν μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής για την ομάδα ακτιβιστών 2004 Racism Watch.

Η Σαράντον έχει γίνει συνήγορος ώστε να τερματιστεί η θανατική ποινή και η μαζική φυλάκιση. Έχει συμμετάσχει στην ομάδα που αγωνίστηκε για να σώσει τη ζωή του Richard Glossip, ενός άνδρα που τέθηκε στη λίστα των μελλοθάνατων στην Οκλαχόμα. Τον Μάιο 2015, η Σαράντον ξεκίνησε μια εκστρατεία με την διαδικτυακή πλατφόρμα Represent.com ώστε να πουληθούν μπλούζες για τη χρηματοδότηση του ντοκιμαντέρ Deep Run, που αφορούσε την ιστορία ενός φτωχού έφηβου από την Βόρεια Καρολίνα ο οποίος βρισκόταν σε έναν πόλεμο ταυτότητας φύλου.

Τελευταίες δράσεις 

Στις 12 Μαρτίου 2011 η Σαράντον μίλησε μπροστά σε ένα πλήθος στο Μάντισον του Ουισκόνσιν κατά του κυβερνήτη Scott Walker και των οικονομικών μεταρρυθμίσεών του. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2011 η Σαράντον μίλησε στους δημοσιογράφους και στα ενδιαφερόμενα πολιτικά κόμματα κατά την διαμαρτυρία στην Occupy Wall Street στην Νέα Υόρκη. Η χρήση της λέξης "ναζί" από την ίδια προκειμένου να περιγράψει τον πάπα Βενέδικτο XVI στις 15 Οκτωβρίου 2011 προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τις ρωμαιοκαθολικές αρχές και την Anti-Defamation League, που ανάγκασαν την Σαράντον να απολογηθεί. Η Σαράντον πήγε με την ακτιβίστρια Rosa Clemente στην 75η απονομή των Χρυσών Σφαιρών και τον Ιούνιο 2018 συμμετείχε σε μια διαδήλωση ενάντια στη βία των όπλων.

Στις 28 Ιουνίου 2018 η Σαράντον συνελήφθη κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων των Women Disobey, μαζί με 575 άλλους ανθρώπους, επειδή διαδήλωνε μπροστά από το Hart Senate Office Building όπου μια καθιστική διαμαρτυρία λάμβανε χώρα ενάντια στην μεταναστευτική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ.

Προσωπική ζωή 

Όταν ήταν στο κολέγιο, η Σούζαν Τόμαλιν γνώρισε τον συμφοιτητή της Κρις Σαράντον, με τον οποίο παντρεύτηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1967. Χώρισαν το 1979 αλλά διατήρησε το επίθετο Σαράντον για τη μετέπειτα ζωή και καριέρα της. Αργότερα έκανε σχέση με τον σκηνοθέτη Λούις Μάλλε, τον μουσικό Ντέιβιντ Μπάουι και για ένα σύντομο διάστημα με τον ηθοποιό Σον Πεν. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η Σαράντον είχε σχέση με τον Ιταλό κινηματογραφιστή Φράνκο Αμάρρι, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την ηθοποιό Έβα Αμάρρι (γενν. 15 Μαρτίου 1985).

Από το 1988, η Σαράντον είχε σχέση με τον ηθοποιό Τιμ Ρόμπινς, τον οποίο γνώρισε στα γυρίσματα της ταινίας "Η κυρία και ο ταύρος". Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο γιους : τον Τζακ Χένρι (γενν. 15 Μαΐου 1989) και τον Μάιλς Γκούθρι (γενν. 4 Μαΐου 1992). Η Σαράντον, όπως και ο Ρόμπινς, είναι καθολικοί και έχουν φιλελεύθερες πολιτικές απόψεις. Χώρισαν το 2009.

Μετά το τέλος της σχέσης της με τον Ρόμπινς, έκανε σχέση με τον Jonathan Bricklin, γιο του Αμερικανού επιχειρηματία Malcolm Bricklin. Η Σαράντον και ο Bricklin βοήθησαν στην δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων για ping-pong, οι οποίες ονομάστηκαν SPiN. Η Σαράντον είναι η ιδιοκτήτρια του ping-pong club στην Νέα Υόρκη και του παρακλαδιού του στο Τορόντο. Η Σαράντον και ο Bricklin χώρισαν το 2015.

Το 2006 η Σαράντον και δέκα συγγενείς της, μεταξύ των οποίων ο τότε σύντροφός της Τιμ Ρόμπινς και ο γιος τους Μάιλς, ταξίδεψαν στο Ηνωμένο Βασίλειο για να καταγράψουν το ουαλικό γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας. Το ταξίδι τους έγινε ντοκιμαντέρ για το BBC Wales, με τίτλο Coming Home: Susan Sarandon. Αποσπάσματα από την ίδια έρευνα και το ίδιο περιεχόμενο προβλήθηκαν και στην αμερικανική τηλεόραση με τον τίτλο Who Do You Think You Are? Έλαβε το βραβείο "Ragusani Nel Mondo" το 2006 ; οι σικελικές ρίζες της καταγράφονται στη Ραγκούσα της Ιταλίας.

Το 1981 το περιοδικό Playboy την κατέταξε στην πρώτη θέση, στην κατηγορία "Καλύτερο Στήθος Διάσημης".

Βραβεία και υποψηφιότητες 

Η Σαράντον έλαβε το βραβείο Lifetime Achievement στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Στοκχόλμης το 2009, εισήλθε στην Λεωφόρο της Δόξας του Νιου Τζέρσεϋ το 2010 και έλαβε το βραβείο Outstanding Artistic Life για τη συνολική συνεισφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σανγκάη το 2011. Το 2013 εγκαινίασε το 44ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ινδίας στην Goa. Το 2015 η Σαράντον έλαβε το βραβείο Golden Kamera international lifetime achievement.