Ο θάνατος του πατέρα της, φέρνει τη Λουΐζα Λασκαράτου στην Αθήνα. Ο συνεργάτης του, Πέτρος Σπηλιόπουλος, της παραδίδει τέσσερις κασέτες και μια φωτογραφία της γιαγιάς της μπροστά σε έναν πίνακα, που τα ίχνη του χάθηκαν στην κατοχή. (2025)