Η ιστορία του Σουλεϊμάν, ενός νεαρού άνδρα από τη Γουινέα που βγάζει τα προς το ζην παραδίδοντας φαστ-φουντ με το ποδήλατό του, μοιάζει εκ πρώτης όψεως -αλλά δεν είναι- σαν μια ιστορία σαν όλες τις άλλες. Την ιστορία τόσων και τόσων εκτοπισμένων μεταναστών που πασχίζουν να επιβιώσουν σε μητροπόλεις της Δύσης, κάνοντας δουλειές του ποδαριού ενώ περιμένουν τη σειρά τους για να κάνουν αίτηση για άσυλο, ανώνυμοι μεταξύ ανωνύμων, χωρίς γλώσσα και χωρίς φωνή.

Βραβείο επιτροπής και αντρικής ερμηνείας (Abou Sangare) για το τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ Κανών.

Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Abou Sangare) και ήχου στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

Βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου (Nina Meurisse), ελπιδοφόρου ηθοποιού (Abou Sangare), σεναρίου και μοντάζ στα Cesar. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, φωτογραφία και ήχο.

Ο Abou Sangare, όπως όλοι οι μετανάστες που έχουν ρόλο στην ταινία, δεν είχε πρότερη επαφή με τον κινηματογράφο. Για την ακρίβεια, όμως, η μόνη επαγγελματίας ηθοποιός στο καστ είναι η Nina Meurisse.

Η ανεύρεση του Sangare έγινε μέσω ανοιχτού κάστινγκ που πραγματοποιήθηκε ως κομμάτι της έρευνας του σκηνοθέτη και της υπεύθυνης κάστινγκ Aline Dalbis πάνω στους ξένους εργαζόμενους ντελιβεράδες στο Παρίσι, αλλά και πιο συγκεκριμένα από την κοινότητα των μεταναστών από τη Γουινέα. Ο Sangare βρίσκονταν στη Γαλλία μόλις 7 έτη, ενώ ήταν ακόμα κάτω των 20.