Επτά χρόνια μετά το θάνατο της γυναίκας του ο Αογιάμα διεξάγει οντισιόν για την ανακάλυψη μιας νέας ηθοποιού, αν και στην πραγματικότητα αναζητά την επόμενη σύζυγό του. Ανάμεσα στις υποψήφιες κοπέλες μαγεύεται από μια πανέμορφη χορεύτρια, την Ασάμι. Όταν ο Αογιάμα αποφασίζει να της τηλεφωνήσει για να της ζητήσει ραντεβού, η Ασάμι βρίσκεται μόνη στο σκοτεινό δωμάτιό της. Μόνη, αν εξαιρέσουμε το αιμόφυρτο κορμί που αργοπεθαίνει δεμένο στο πάτωμα… Ο πόθος είναι τυφλός και κανείς δεν μπορεί να προετοιμάσει τον ανυποψίαστο Αογιάμα για την κόλαση στην οποία ανοίγει την πόρτα χάρη σ’ ένα θείο γυναικείο πρόσωπο.

Μυθιστόρημα: Odishon του Ryu Murakami.

Τα δικαιώματα του βιβλίου του 1997 τα αγόρασε η Omega Project, που αναζητούσε μια νέα επιτυχία στο σινεμά τρόμου μετά το Ring (1998). Επειδή όμως δεν είχε μεταφυσικό θέμα, απευθύνθηκε για τη σκηνοθεσία στον Takashi Miike και για το σενάριο στον Daisuke Tengan (Το Χέλι) που δεν ασχολούνταν με τις ταινίες τρόμου.

Ο Ryo Ishibashi δεν ήταν φίλος του σινεμά τρόμου, αλλά ήθελε να συνεργαστεί με τον Miike, και συνδέθηκε με την εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης που βρίσκονταν στο επίκεντρο του σεναρίου.

Η Eihi Shiina πραγματοποιεί εδώ ουσιαστικά το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, έχοντας μία μικρή συμμετοχή σε ταινία το προηγούμενο έτος, κι ενώ η κύρια εργασία της ήταν το μόντελινγκ.

Το φιλμ γυρίστηκε μέσα σε τρεις εβδομάδες, ένα χρονικό διάστημα που υπερέβαινε μίας εβδομάδας από το συνηθισμένο του ανεξάρτητου Miike.

Στην τελική σκηνή του βασανισμού, η κλασική ατάκα της ηρωίδας (“Kiri-kiri-kiri”) δεν ακούγονταν από το στόμα της. Για την ακρίβεια, απλά ψιθύριζε. Ηθοποιός και σκηνοθέτης όμως συμφώνησαν ότι με αυτή την ατάκα η σκηνή θα γίνονταν πιο τρομακτική και την πρόσθεσαν.

Στην Ιαπωνία η ταινία προβλήθηκε αρχικά σε λίγες αίθουσες και δεν προκάλεσε κάποια αίσθηση. Μετά όμως από την επιτυχημένη της πορεία σε φεστιβάλ όπως το Βανκούβερ και το Ρότερνταμ, το ενδιαφέρον ανέβηκε, και μαζί και οι εισπράξεις. Έκτοτε το φιλμ πήρε cult διαστάσεις, και επηρέασε το μέλλον του επονομαζόμενου torture-porn, όπως θα εμφανιστεί από τη δεκαετία του 2000 στις ΗΠΑ από σκηνοθέτες όπως ο Eli Roth και η σειρά ταινιών Saw. Συχνά συμπεριλαμβάνεται και στις λίστες των καλύτερων ταινιών τρόμου όλων των εποχών.

Στη χώρα μας η ταινία κυκλοφόρησε κατευθείαν στο βίντεο, και είχε συχνή παρουσία σε διάφορα φεστιβάλ και ειδικές προβολές. Μόλις το 2025 πήρε τυπικά διανομή, έστω και περιορισμένη.