Ο Τάσος Αθανασιάδης του Μιχαήλ (Σαλιχλί Μικράς Ασίας, Νοέμβριος 1913- Αθήνα, 21 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν συγγραφέας και ακαδημαϊκός.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δικηγόρησε στη περίοδο 1940-1945. Το 1945 διορίστηκε Διευθυντής της Γραμματείας του Εθνικού Θεάτρου, και στη συνέχεια γενικός διευθυντής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1972.
Το 1994 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τιμήθηκε από την ελληνική πολιτεία με τρία Κρατικά Βραβεία και το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα και, επίσης, με το αργυρό μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας και το διεθνές βραβείο Χέρντερ.
Έγινε γνωστός από τα έργα του Οι Φρουροί της Αχαΐας (δίτομο μυθιστόρημα, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών Ιδρύματος Ουράνη), Οι Πανθέοι (μυθιστορηματική τριλογία σε 4 τόμους, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών -1961), Αίθουσα του θρόνου (κρατικό βραβείο μυθιστορήματος -1969), και Τα παιδιά της Νιόβης, τα οποία μεταφέρθηκαν στην ελληνική τηλεόραση. Εξελέγη ακαδημαϊκός το 1986 και χρημάτισε πρόεδρος του Ιδρύματος Ουράνη, του ιδρύματος Παλαμά και των Λογοτεχνικών Βραβείων Ιπεκτσί.

Ομιλούσε επίσης γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.