Ο Ερνστ Λιούμπιτς συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη της κινηματογραφικής κωμωδίας.
Γεννημένος στις 28 Ιανουαρίου του 1892 στο Βερολίνο από Ρωσοεβραίους γονείς, δούλεψε στον θίασο του Μαξ Ράινχαρτ και έπαιξε σε πολλές ταινίες προτού περάσει πίσω από την κάμερα.
Το 1919 σκηνοθέτησε το σπουδαίο βωβό φίλμ «Η Κούκλα».
Το 1922 η Αμερικανίδα ηθοποιός Μαίρη Πίκφορντ τον κάλεσε στην Αμερική για να τη σκηνοθετήσει.
Θα έμενε για πάντα εκεί, ενώ στα 1935 οι Ναζί τού αφαίρεσαν τη γερμανική υπηκοότητα.
Σκηνοθέτες όπως ο Γούντι Αλεν, ο Μελ Μπρουκς και οι αδελφοί Τζόελ και Ιθαν Κοέν έχουν αναφερθεί κατ` επανάληψη στην επιρροή που άσκησαν στο έργο τους οι ταινίες του Λιούμπιτς.
Το «άγγιγμα του Λιούμπιτς» («Τhe Lubitsch touch») υπήρξε ένας όρος που επινόησαν οι κριτικοί κινηματογράφου και αναφέρεται στον συνδυασμό κινηματογραφικής κομψότητας, έξυπνων διαλόγων, χιούμορ και αβίαστης ροής της δράσης, συνδυασμός που θεωρήθηκε χαρακτηριστικό γνώρισμα των ταινιών του Λιούμπιτς.
Οι μεγαλύτεροι σταρ του Χόλιγουντ στις δεκαετίες του '30 και του '40 αποζητούσαν τη συνεργασία μαζί του.
Εκτός από την Γκάρμπο και τον Μορίς Σεβαλιέ, στο πλευρό του βρέθηκαν ακόμη ο Τζέιμς Στιούαρτ, η Μαρλέν Ντίτριχ, ο Γκάρι Κούπερ, η Μίριαμ Χόπκινς, η Τζένιφερ Τζόουνς, ο Φρέντρικ Μαρτς, η Μπέτι Γκρέιμπλ και ο Ντάγκλας Φέρμπανκς. Στις Η.Π.Α. ο Λιούμπιτς άρχισε να γυρίζει κωμωδίες όπως τα «Γαμήλιος κύκλος»(1924), «Φίλισέ με ξανά» και «Κλεισμένα χείλη» (1925). Η δεκαετία του ’30 είναι όμως η εποχή της μεγάλης του δόξας: έχοντας αποκτήσει καλλιτεχνική ελευθερία από την Paramount, θα γυρίσει το 1929 το επιτυχημένο μιούζικαλ «Ερωτική Παρέλαση» με πρωταγωνισή τον Μορίς Σεβαλιέ, για να ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα το «Μόντε Κάρλο».
Το 1932 θα παρουσιάσει μια από τις καλύτερες κομεντί στην κινηματογραφική ιστορία, το «Μπελάδες στον Παράδεισο», και το 1933 τις «Ερωτικές καντρίλιες».
Ίσως η όχι καλή προσωπική του ζωή εκείνη την περίοδο (ερωτική προδοσία, περίοδος μοναξιάς) να ήταν έμπνευση για τους χαρακτήρες των ταινιών του.
Το 1934 θα γυρίσει την «Εύθυμη χήρα», ενώ την ίδια χρονιά η ζωή του θα πάρει πάλι χρώμα, αφού θα παντρευτεί την ηθοποιό Βίβιαν Γκέι και επιπλέον θα γνωρίσει τον σεναριογράφο (και αχώριστο συνεργάτη του έκτοτε) Σάμσον Ράφελσον.
Το 1939 θα είναι η χρονιά της «Νινότσκα», όπου για πρώτη φορά η Γκρέτα Γκάρμπο γελάει στην οθόνη!
Το 1940 ο Λιούμπιτς θα μεταφέρει στο σινεμά το θεατρικό έργο του Ο... Διαβάστε περισσότερα