Σοβιετικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Εργάστηκε αρχικά ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη και το 1934 γύρισε την πρώτη του ταινία, τη «Φραντζολίτσα», μια διασκευή νουβέλας του ντε Μωπασσάν, που αν και η τελευταία βουβή ταινία του ομιλούντος ήδη σοβιετικού κινηματογράφου, τον καθιέρωσε αμέσως ως σκηνοθέτη, χάρη στην εύστροφη χρησιμοποίηση του σατυρικού γκροτέσκου και την ανάγλυφα πλαστική απόδοση των ρόλων. Ο Ρομ έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία «Ο Λένιν τον Οκτώβρη».
Στη μεταπολιτευτική περίοδο, ο Ρομ δημιούργησε μια σειρά από αντιφασιστικές ταινίες και την ιστορική ταινία Ναύαρχος Ουσάκωφ. Ύστερα από μια παύση αρκετών χρόνων, αναθεωρώντας την αισθητική των προηγούμενων ταινιών του, εμφανίστηκε ανανεωμένος ιδιαίτερα στον «Ο αληθινός φασισμός». Από το 1949 έως το θάνατό του δίδασκε –με διαλλείματα- στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Πολλές ταινίες του Ρομ έχουν βραβευτεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, ενώ ο ίδιος τιμήθηκε με τον τίτλο του «λαϊκού καλλιτέχνη» της ΕΣΣΔ (1941, 1946, 1948, 1949, 1951), με δύο παράσημα Λένιν καθώς και με άλλες διακρίσεις.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
1934: Φραντζολίτσα
1937: Ο Λένιν τον Οκτώβρη
1937: Οι Δεκατρείς
1939: Ο Λένιν το 1918
1943: Το Όνειρο
1944: Ο Άνθρωπος αρ. 217
1948: Το Ρωσικό Ζήτημα
1950: Μυστική Αποστολή
1953: Ναύαρχος Ουσάκωφ
1956: Δολοφονία στην Οδό Ντάντε
1962: Εννιά Μέρες ενός Χρόνου
1966: Ο αληθινος φασισμός