Ο Ζαν-Πιερ Ζενέ είναι ένας αυτοδίδακτος σκηνοθέτης,o oποίος γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1953 στο Roanne,Loiere στη Γαλλία.Από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από τον κόσμο του σινεμά και μοιραία ακολούθησε το κάλεσμα του. Έχει μια ιδιαίτερη κλίση προς το φανταστικό στοιχείο, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί τη θεματολογία των ταινιών του. Ξεκίνησε την καριέρα του σκηνοθετώντας τηλεοπτικές διαφημίσεις και βίντεο-κλιπς, αλλά και animation και άλλες ταινίες μικρού μήκους. Το διάστημα αυτό – μέχρι και το 1991 που έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με το οργιώδες Ντελικατέσεν - κέρδισε διάφορα βραβεία στα φεστιβάλ, 2 Cesar και γνώρισε τον Dominique Pinon, Το 2000, μετά από δύο επιτυχημένες συνεργασίες με τον Καρό και μία με τους Αμερικάνους, ήταν πια καιρός να προχωρήσει σε μια δουλειά πιο προσωπική. Παρόλο που έγραψε το σενάριο μαζί με τον Guillaume Laurant, χρησιμοποίησε πολλά στοιχεία προσωπικά που μάζευε σε όλη του τη ζωή και ακόμα «ανακύκλωσε» στοιχεία και από τις προηγούμενες δουλειές του, ενώ γύρισε το περισσότερο μέρος της ταινίας στο προάστιο της Μονμάρτης, στο Παρίσι, όπου και ζει. Και το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν το καταπληκτικό Amélie, με πρωταγωνιστές την Audrey Tautou και τον Mathieu Kassovitz .
Μ’ αυτήν την ταινία ο Ζενέ έκανε την μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του Γαλλικού Κινηματογράφου! Η ταινία κέρδισε αναρίθμητα βραβεία σε όλο τον κόσμο και 4 Βραβεία Cesar στη χώρα της.
Για συνέχεια ο Γάλλος σκηνοθέτης αποφάσισε να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το βιβλίο του Σεμπαστιέν Ζαπρισό, Ατέλειωτοι Αρραβώνες, για το οποίο κάλεσε ξανά την Audrey Tautou για τον κεντρικό ρόλο, αλλά και τον Dominique Pinon - πάντα. Συμμετείχαν πολλοί γνωστοί Γάλλοι ηθοποιοί, αλλά και η Αμερικανίδα ηθοποιός Jodie Foster. Η ταινία ήταν μια από τις σημαντικές παραγωγές για το Γαλλικό Κινηματογράφο και απέσπασε πολλές υποψηφιότητες και βραβεία, καθώς και διεθνή επιτυχία.
Του αρέσει να χρησιμοποιεί ηθοποιούς με ασυνήθιστες φυσιογνωμίες, ενώ για την Audrey Tautou λέει πως μοιάζει με ξωτικό με τεράστια μάτια σαν ελάφι, η ιδανική ηθοποιός για αυτόν, καθώς μπορεί να παίξει και κωμωδία και δράμα. Συνήθως οι χαρακτήρες στις ταινίες του είναι είτε ορφανοί, είτε έχουν χάσει τον ένα από τους γονείς τους.