Ο Σωκράτης Καψάσκης (1928 - 2007) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, δοκιμιογράφος, ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής.

Γεννήθηκε στον Πισινώντα Ζακύνθου και αδερφός του ήταν ο Κωνσταντίνος Καψάσκης, ιδρυτής της τράπεζας Εργασίας. Σπούδασε κινηματογράφο στο Παρίσι (IDHEC, 1954 - 1956) και επέστρεψε στην Ελλάδα όπου ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως σκηνοθέτης γύρισε δεκατέσσερις ταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησαν σημαντικοί ηθοποιοί της εποχής. Το 1966 εγκατέλειψε την σκηνοθεσία και ίδρυσε την κινηματογραφική αίθουσα "Studio", την οποία διηύθυνε μέχρι το 1985, στην πλατεία Αμερικής μέσα από την οποία πρόβαλε ποιοτικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Να σημειωθεί ότι το Studio λειτούργησε και στα χρόνια της δικτατορίας των Συνταγματαρχών αποτελώντας σημαντικό καταφύγιο πολιτισμού.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 καταπιάστηκε με την ποίηση δημοσιεύοντας την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1955 με τίτλο «Εφημεριδα» για να ακολουθήσουν άλλες δύο ποιητικές συλλογές («Το καλοκαίρι του σώματος» και «η σκάλα»). Παράλληλα ασχολήθηκε με την συγγραφή μυθιστορημάτων και δοκιμίων, με έμφαση στην μελέτη των έργων του Σολωμού και του Κάλβου, ενώ είχε να επιδείξει και μεταφραστικό έργο με σημαντικότερο την μετάφραση του "Οδυσσέα" του Τζέιμς Τζόις (εκδόσεις Κέδρος, 1990).
Για το τελευταίο, έργο επίπονης και μακροχρόνιας προσπάθειας, βραβεύθηκε το 1992 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης, ύστερα από ομόφωνη απόφαση της κριτικής επιτροπής. Το 1998 η επιτροπή των βραβείων Ουράνη αποφάσισε (με ψήφους έξι υπέρ - μία κατά) να δοθεί το βραβείο κριτικής - δοκιμίου στον Σωκράτη Καψάσκη για τα δύο έργα του πάνω στον Σολωμό και τον Κάλβο, πλην όμως η ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών αποφάσισε να επανεξετάσει τα βραβεία απορρίπτοντας την βράβευση και μη δεχόμενη για πρώτη φορά να δώσει βραβεία από το 1972, έτος που θεσπίστηκαν.

Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 2007 στον Πισινώντα Ζακύνθου, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά.