Αναζήτηση
Σημεία των καιρών; Σαν σήμερα στις 17 Απριλίου του 1967, οι Rolling Stones έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στη χώρα μας, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Τίποτε όμως δεν προμήνυε τι θα ακολουθούσε στη συνέχεια. Τέσσερις ημέρες πριν την επιβολή της δικτατορίας, η αστυνομία τη διέλυσε, με αφορμή μία ανθοδέσμη.
Το NEWS 24/7 παρουσιάζει -για πρώτη φορά- και ρίχνει περισσότερο φως στα γεγονότα, το τι ακριβώς έγινε εκείνη την νύχτα.
Όπως αναφέρει στο άρθρο της η Μαρία Καούκη, στην πρώτη μεγάλη ροκ συναυλία, η οποία έγινε στην Ελλάδα, και τέσσερις ημέρες πριν από την επιβολή της δικτατορίας, η συναυλία διεκόπη από την ελληνική αστυνομία.
Έκτοτε, οι πληροφορίες για το χρονικό της συναυλίας ήταν συγκεχυμένες, ενώ το σχετικό φιλμ έχει εξαφανιστεί (πιθανότατα από τους Συνταγματάρχες). Οι μαρτυρίες είχαν κενά ή δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους. Έχει παρέλθει μισός αιώνας. Ο σκληρός δίσκος της ανθρώπινης μνήμης συχνά απορρίπτει εικόνες και γεγονότα. Επίσης, έκαστος από τους θεατές είχε διαφορετική οπτική από την εξέδρα και είναι δύσκολο οι κεραίες όλων ν' αντιληφθούν τα πάντα. Ήταν συναυλία. Πόσοι θυμούνται λεπτομερώς μια συναυλία;
Όσοι -προφανώς- μπορούν να ξεχωρίσουν από απόσταση δεκάδων μέτρων τα γαρύφαλλα από τα τριαντάφυλλα. Μια από τις βασικές διαφωνίες των μαρτυριών είναι αυτή: Αν διεκόπη με αφορμή μια ανθοδέσμη κόκκινα γαρύφαλλα ή για ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα.
Η μία εκδοχή είναι ότιλίγο πριν το Satisfaction ο Μικ Τζάγκερ σκέφτηκε να ράνει τους θεατές με κόκκινα γαρύφαλλα. Ωστόσο ο ίδιος δεν κατάφερε να φτάσει στην εξέδρα και ανέθεσε στον μάνατζερ της περιοδείας του να το κάνει.
Αυτή η κίνηση ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους αστυνομικούς. Έξι εξ αυτών έπεσαν πάνω στονfrontman του συγκροτήματοςκαι τον ξυλοκόπησαν. Αμέσως μετά κατ' εντολή της αστυνομίας, οι υπεύθυνοι του γηπέδου κατέβασαν το γενικό του γηπέδου με αποτέλεσμα να πέσει απότομα η αυλαία στη συναυλία.
Η αλήθεια όμως βρίσκεται σε μια φωτογραφία (ευγενική παροχή της Omega Entertainment) που παρουσιάζει -για πρώτη φορά- το NEWS 24/7 και ρίχνει περισσότερο φως στα γεγονότα.
Φυσικά πολύτιμες πληροφορίες για εκείνη την συναυλία όπως και για το κλίμα των ημερών που επικρατούσε στην πρώτη -εντός συνόρων- μεγάλη συναυλίας, δίνει και ο θρυλικός μουσικός παραγωγός, Γιάννης Πετρίδης, ο οποίος ήταν διευθυντής της εταιρείας (Virgin) των Stones στην Ελλάδα, όταν ήρθαν για δεύτερη φορά (1998), στην Αθήνα. Πήγε στο αεροδρόμιο κατά την άφιξή τους, έπειτα στη συνέντευξη Τύπου και φυσικά ήταν στο γήπεδο της Λεωφόρου, όπου έγινε η συναυλία.
Η άφιξή τους στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ήταν προγραμματισμένη για τις 11.55 το βράδυ (16/4), με πτήση της KLM. Όμως, τα μεσάνυχτα της Κυριακής έφτασαν οι συνεργάτες τους και όχι οι ίδιοι.
Οι Stones πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα το επόμενο πρωί.“Και βέβαια ήμουν από αυτούς που τους είχαν υποδεχθεί. Θυμάμαι ότι οι αστυνομικοί είχαν ρίξει ξύλο και εκεί. Για ένα νέο εκείνης της δεκαετίας ήταν πολύ μεγάλο γεγονός. Ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου μέχρι, τότε. Ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα παγκοσμίως είχε έρθει στην Ελλάδα. Ήταν πολύ μεγάλο γκρουπ. Μετά πήγα και στη συνέντευξη Τύπου στο Χίλτον. Ήξερα ήδη τον Νίκο Μαστοράκη που τους είχε φέρει στην Ελλάδα και έτσι κατάφερα να βρεθώ κι εκεί. Στη συναυλία πρόλαβαν να παίξουν λίγο περισσότερο από μισή ώρα”, είπε ο κ. Πετρίδης.
Τι έγινε; Ένας ή μία από τους λίγους θεατές που βρίσκονταν εντός του γηπέδου (δηλαδή, αυτούς που είχαν πληρώσει το ακριβό εισιτήριο των 500 δραχμών)έδωσε στον Μικ Τζάγκερ μια ανθοδέσμη. Ο frontman του βρετανικού συγκροτήματος -ενώ τραγουδούσε, και το κοινό παραληρούσε- έδωσε τα λουλούδια στον road manager του γκρουπ, Τομ Κίλοκ και του έδειξε την κερκίδα. Έξι αστυνομικοί εμπόδισαν με βία τον σοφέρ, σταθερό συνοδό, έμπιστο των Stones και άνθρωπο για όλες τις δουλειές να πετάξει την ανθοδέσμη στην κερκίδα.
“Αυτό έγινε κοντά στο κόρνερ του γηπέδου μπροστά στα αριθμημένα του Παναθηναϊκού. Ήθελε να τα δώσει στους θεατές που τον έβλεπαν πίσω από τα κάγκελα.
Η αστυνομία τον εμπόδισε και οι Rolling Stones τσαντίστηκαν. Πρέπει να μιλήσετε με τον Νίκο Μαστοράκη που τους έφερε εδώ και ξέρει τις λεπτομέρειες”, επεσήμανε ο κ. Πετρίδης.
Οι Rolling Stones συμφώνησαν με την “M plus M” του Νίκου Μαστοράκη, και του Νίκου Παπαθανασίου (αδερφός του μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου ή και Vangelis). Είπαν το “ΟΚ” στις 14 Μαρτίου του 1967 και θα έρχονταν στην Ελλάδα, στο κλείσιμο της περιοδείας τους.
“Αρχικά είχαμε μιλήσει με τον μάνατζερ των Beatles, Μπράιαν Επστάιν (μετέπειτα και μάνατζερ των Rolling Stones)”, τόνισε ο κ. Μαστοράκης. Οι Animals ήταν μια από τις εναλλακτικές της εταιρείας και έπειτα συμφώνησαν -όπως έγραψαν τα ελληνικά ΜΜΕ-, για μια συναυλία στην Ελλάδα αργότερα, μέσα στο 1967. Όμως, τους πρόλαβε η χούντα. Οι Stones ήταν αυτοί που τελικά είπαν το “ναι”.
Για τους Βρετανούς, η “M plus M” είχε κλείσει έξι δίκλινα και τρία μονόκλινα δωμάτια, στο Χίλτον συν ένα πολυτελές αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους. Χορηγός της συναυλίας ήταν η εταιρεία ηλεκτρικών συσκευών Lido Βαρσάκης και το κορυφαίο μουσικό γεγονός τέθηκε υπό την αιγίδα του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Πλυτά. “Δεν υπήρχε εσωτερικός χώρος που να χωράει 20.000 θεατές και έτσι πήραμε το ρίσκο -λόγω του καιρού- να κλείσουμε το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Τα εισιτήρια που είχαμε δώσει για προπώληση -κάτι που δεν γινόταν τότε στην Ελλάδα- κόστιζαν 60 και 120 δραχμές, ενώ αυτό για τον αγωνιστικό χώρο ήταν ακριβό. Κόστιζε 500 δρχ..
Για την ηχητική υποδομή ήρθαν τεχνικοί από την Ιταλία και από Έλληνες προμηθευτές πήραμε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ελλάδα δεν είχε διοργανώσει καμία ροκ συναυλία μέχρι τότε και η υποδομή που υπήρχε ήταν μόνο για κέντρα διασκέδασης. Ο φωτισμός ήταν τυπικός, ανόητος. Με λάμπες ακριβώς από πάνω τους, σαν προβολείς. Το μοναδικό σκηνικό ήταν κάτι βιενέζικες καρέκλες καφενείου. Είχαμε νοικιασμένη ντραμς. Οι Stones είχαν φέρει μόνο μία κιθάρα και ένα μπάσο. Οι ενισχυτές και τα υπόλοιπα όργανα ήταν νοικιασμένα. Η μεγαλύτερη προώθηση της συναυλίας έγινε από στόμα σε στόμα και μέσω του περιοδικού ''Μοντέρνοι Ρυθμοί''”, ανάφερε οΝίκος Μαστοράκης.
Το εν λόγω περιοδικό στο μεγάλο αφιέρωμά του πριν από τη συναυλία, έγραφε μεταξύ άλλων: “Ανάμεσα στους Στόουνς και στα ελληνικά ονόματα θα είναι και οι τρεις μεγάλοι τυχεροί του “Σούπερ Ρόλλινγκ Κόντεστ”, που αναστάτωσε τη νεολαία. Τρία νέα παιδιά (ένα κορίτσι από τη Λαμία, ένας από τη Χαλκίδα και μία νεαρή Ρολλινγκοστονική από την Αθήνα) θα γνωρίσουν τους Στόουνς από κοντά, θα φάνε μαζί τους, θα μιλήσουν, θα πάρουν αυτόγραφα και ακόμη θα κερδίσουν ένα δίσκο με τις μεγάλες τους επιτυχίες και μία θέση στην πρώτη σειρά του ρεσιτάλ”. Ο “ένας από τη Χαλκίδα”, αργότερα κατέκτησε την ελληνική μόδα. Ήταν ο 14χρονος -τότε-Μιχάλης Ασλάνης.
Με αφορμή τη συναυλία του 1998, ο Μιχάλης Ασλάνης είχε αναφερθεί -με δηλώσεις του στα ''ΝΕΑ''- στον ευφάνταστο τρόπο, με τον οποίο κέρδισε το εισιτήριο για τη συναυλία του 1967. Άκουγε τις ραδιοφωνικές εκπομπές (Λεωφορείον η Μελωδία) του Νίκου Μαστοράκη, ο οποίος διοργάνωσε διαγωνισμό για τα τρία εισιτήρια. “Είχα πάει στο μπακάλη της γειτονιάς μου και τού ζήτησα να στάξει λίγο αίμα πάνω σε ένα μεγάλο χαρτί. Με αυτό έγραψα "θα έδινα τη ζωή μου για τους Stones. Τους αγαπώ όσο αγαπάει ο Νάρκισσος τον ίδιο του τον εαυτό". Εάν μου έλεγαν να κρατήσω κάτι για να θυμάμαι τα 14 μου χρόνια θα διάλεγα δίχως άλλο ένα δίσκο τους. Όλα ήταν πληρωμένα, το εισιτήριο και φυσικά το ξενοδοχείο. Έμεινα στο Χίλτον και εκεί βρέθηκα με τον Μικ Τζάγκερ και τον Κιθ Ρίτσαρντς. Μου έδωσαν, μάλιστα, και αυτόγραφο. Όλα ήταν μαγικά. Στο γήπεδο οι Stones ήταν καταπληκτικοί. Σε μια στιγμή έκλαψα από συγκίνηση. Δυστυχώς, όμως, όταν μπουκάρισαν οι αστυνομικοί διαλύθηκαν όλα”.
Η “M plus M” είχε κλείσει και Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι τραγούδησαν πριν από τους Stones. Στη Λεωφόρο εμφανίστηκαν οι: Loubogg, MGC, Idols (βγήκαν πρώτοι στις 8.15 μ.μ.), Τάσος Παπασταμάτης, Δάκης και We Five.
Οι Βρετανοί έφτασαν στην Αθήνα κουρασμένοι και οδηγήθηκαν απ' ευθείας στο Χίλτον. Εκεί, ήταν προγραμματισμένη και η συνέντευξη Τύπου, στην αίθουσα “Αμβροσία – Νέκταρ”.
“Όταν ήρθαν, η αστυνομία είχε μπλοκάρει όλη τη διαδρομή προκειμένου να βεβαιωθεί, ότι δεν θα υπάρξει υποδοχή. Ήταν πολύ κουρασμένοι. Εγώ γύρισα στο γραφείο και με πήραν τηλέφωνο από το Χίλτον. Μού είπαν: ''Αυτούς τους αλήτες να τους πάρετε και να τους πάτε αλλού''. Ρώτησα τι συνέβη και μού απάντησαν ότι είχαν αφοδεύσει πάνω στο κλειστό καπάκι της λεκάνης. Οι καμαριέρες είχαν φρικάρει. Είπαν και ότι ''δύο τσίτσιδοι κυνηγούσαν Αμερικανίδες στο διάδρομο''. Πήγα από εκεί να καλμάρω τον διευθυντή. Όταν μίλησα με τον Τζάγκερ και τον ρώτησα γιατί έκαναν τέτοιου είδους κοινωνικά απαράδεκτες πράξεις απάντησε: ''Δεν έχεις καταλάβει; Αυτό είναι το προφίλ μας. Εμείς είμαστε κακά παιδιά και όπου πάμε κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επιβεβαιώνουμε το προφίλ μας”.
Αυτή ήταν μια πραγματικότητα – εντολή από τον μάνατζέρ τους, Άντριου Όλνταμ. Όταν τους ανακάλυψε ήταν ήδη στο προσκήνιο οι Beatles. Οι Stones έπρεπε να έχουν διαφορετικό προφίλ. Έγιναν οι ατίθασοι, οι αντιδραστικοί, αυτοί που κανείς “δεν θα τους έδινε την αδερφή του”. Αυτό ήταν και το σλόγκαν τους, έμπνευση του Όλνταμ, ο οποίος είχε προσλάβει τον επίσης μεγάλο πρωταγωνιστή της συναυλίας του 1967, Κίλοκ ως σοφέρ τους.
Στη συνέντευξη Τύπου, απαντούσαν έξυπνα. Κατάλαβαν ότι οι δημοσιογράφοι ήθελαν να τους εκθέσουν, αλλά σε κάποια σημεία τους αποστόμωσαν.
“Τι γνωρίζετε για τον Σέξπιρ;”, ρώτησε ένας εκπρόσωπος του Τύπου. “Εσείς τι γνωρίζετε για τον Όμηρο;'' απάντησε ο (“γιε – γιε”) Μικ Τζάγκερ, απογοητεύοντας πολλούς, επειδή ήξερε ποιος είναι ο Όμηρος.
Ενδεικτικές ερωτήσεις και απαντήσεις από την ενημέρωση του Τύπου:
– Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική σας;
–Τα τραγούδια μας εκφράζουν την εποχή μας. Δεν είμαστε υστερικοί, όπως πιστεύεται, αλλά οι μεγαλύτεροι δεν μπορούν να μας καταλάβουν.
–Τι πιστεύετε για τους Beatles;
–Τους αγαπάμε πάρα πολύ.
–Πώς περνάτε τις ελεύθερες ώρες σας;
–Με κορίτσια.
–Είστε αγαπημένοι μεταξύ σας;
–Ναι, και η απόδειξη είναι ότι κοιμόμαστε μαζί, στο ίδιο κρεβάτι.
–Αλλά, ο Μπιλ Γουάιμεν είναι παντρεμένος. Τι έχει να πει επ' αυτού η γυναίκα του;
–Κοιμάται κι αυτή μαζί μας. (απάντηση από τον Τζάγκερ).
“Η αστυνομία είχε μπλοκάρει τους δρόμους οκτώ οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το γήπεδο και δεν άφηνε τον κόσμο να αγοράσει εισιτήρια. Μόνο όσοι είχαν προαγοράσει κατάφεραν να μπουν. Έτσι, είχαμε 10.000 θεατές. Το γήπεδο ήταν μισογεμάτο με την προαγορά των εισιτηρίων. Αυτοί που μάζεψαν χρήματα για να αγοράσουν εισιτήριο απ' έξω, δεν κατάφεραν να φτάσουν. Η αντιμετώπιση της αστυνομίας ήταν εξ' αρχής εχθρική. Εκείνη την ημέρα έβρεχε και η βροχή σταμάτησε 10 λεπτά πριν αρχίσει η συναυλία. Είχαμε ενημερώσει τους Stones ότι είναι πιθανό να ματαιωθεί η συναυλία, λόγω του καιρού. Το κατάλαβαν. Βέβαια, είπαν ότι ήθελαν να πληρωθούν όλο το ποσό. Εμείς, ελπίζαμε στην αποζημείωσή μας από την ασφάλεια. Δυστυχώς για εμάς, η βροχή σταμάτησε”, τόνισε ο Νίκος Μαστοράκης. Οι κερκίδες είχαν κόσμο και οι αστυνομικοί είχαν δώσει εντολή να μη σηκωθεί κανείς από τη θέση του. Δεν δίστασαν να χτυπήσουν όσους χόρευαν. Ο διοικητής ασφαλείας, Κωνσταντίνος Τασηγιώργος έδειξε από την αρχή ότι η αστυνομία ήταν “φτιαγμένη” για σαματά. Ζήτησε τον υπεύθυνο της συναυλίας. Τού έδειξαν τον Νίκο Μαστοράκη, στον οποίο είπε: “Οι εντολές ρητές. Θα σας αφήσουμε να γίνει η συναυλία -αν και δεν τη θέλουμε-και θα συμμορφωθείτε σε όσα σας πούμε. Δεν θα ακουστεί από το μικρόφωνο τίποτε εμπρηστικόκαι το συγκρότημα θα συμπεριφερθεί κόσμια”.
Ο υπεύθυνος της “M plus M” δεν ανέφερε τίποτε στο συγκρότημα προκειμένου να μην ανησυχήσουν. Ωστόσο, οι ίδιοι είχαν αντιληφθεί ότι κάτι συμβαίνει. Ρώτησαν τον Νίκο Μαστοράκη γιατί είναι τόσοι αστυνομικοί στο γήπεδο. Τους απάντησε ότι έτσι συνηθίζεται στις συναυλίες. Το κλίμα στην Ελλάδα ήταν έτσι κι αλλιώς τοξικό. Οι Συνταγματάρχες ετοιμάζονταν στο παρασκήνιο και η Αστυνομία βρισκόταν στην ίδια συντεταγμένη. Ο Μπιλ Γουάιμεν στην αυτοβιογραφία του “Stone Alone” έγραψε: “Η αστυνομία στεκόταν παντού και γύρω από τη σκηνή”.
Στις 9.30 μ.μ. το βράδυ, οι Rolling Stones βγήκαν στη σκηνή. Ο κόσμος τους υποδέχθηκε με ζητωκραυγές και υψωμένες ομπρέλες (φώτο). Πολλοί ζητούσαν επίμονα το Satisfaction. Πρώτο τραγούδι ήταν το Last Time και ακολούθησαν τα Lady Jane, 19th Nervous Breakdown, Ruby Tuesday και Let’s Spend The Night Together. Το χαρακτηριστικό riff του Satisfaction ακούστηκε στη συνέχεια. Προκλήθηκε ντελίριο.
Τότε, έγινε το επεισόδιο με τα λουλούδια. Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν μέχρι σήμερα ότι ήταν κόκκινα και το συνδεδεμένο με το ΚΚΕ χρώμα -ειδικά το συμβολικό κόκκινο γαρύφαλλο- προκαλούσε τουλάχιστον αλλεργία στους αστυνομικούς. Οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι το εξέλαβαν ως αριστερό μήνυμα του γκρουπ προς το κοινό.
Στο φωτογραφικό ντοκουμέντο που παρουσιάζει τοNEWS 24/7, φαίνεται η πεσμένη ανθοδέσμη και διορθώνεται ένα λάθος στις μαρτυρίες που διατηρούνται μισό αιώνα:
Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη, αλλά μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι τα γαρύφαλλα δεν είχαν όλα το ίδιο χρώμα. Σίγουρα υπήρχαν και άσπρα σε αυτήν και αυτό μπορεί να βεβαιωθεί παρατηρώντας παράλληλα τα ανθάκια της γυψοφίλης (συνήθως άσπρη, σπάνια ροζ) που επίσης έχουν πέσει στο χορτάρι. Είναι προφανές ότι οι αστυνομικοί απλά έψαχναν την αφορμή, για να διακόψουν το ενοχλητικό μουσικό γεγονός και τη βρήκαν σε αυτή την κίνηση του road manager. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούσαν να συνδέσουν τους θεατές και τους Stones με το “ελληνορθόδοξο” κέφι τους. Άρα, στο μυαλό τους τα παιδιά που τραγουδούσαν και χόρευαν ήταν με τους “άλλους” και όχι “δικοί τους”. Επιθυμητοί ήταν μόνο οι δικοί τους. Η σκηνή πάνω στην οποία βρίσκονταν οι Βρετανοί ήταν τοποθετημένη στο κέντρο του γηπέδου και ο Κίλοκ κατάφερε να φτάσει μέχρι τη γραμμή του άουτ, όπως φαίνεται. Τον γράπωσαν βίαια έξι αστυνομικοί μετά την εντολή “βαράτε τους!” του Τασηγιώργου. Το καρό κασκόλ του Κίλοκ μπλέχτηκε στα χέρια των ανδρών της ασφάλειας, ενώ τα γυαλιά του έπεσαν κάτω. Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο βρίσκονται λίγο πιο πάνω από το γόνατό του. Σε αυτή την εικόνα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι ήταν αρκετοί αυτοί που κρατούσαν κιάλια, για να βλέπουν καλύτερα στη σκηνή.
Ο γενικός του γηπέδου κατέβηκε, η Λεωφόρος πνίγηκε στο σκοτάδι και ο Νίκος Μαστοράκης είπε στον Νίκο Παπαθανασίου να βγάλει γρήγορα όλους τους ανθρώπους του συγκροτήματος έξω από το γήπεδο και να τους οδηγήσει στο ξενοδοχείο. Ακούστηκαν γιουχαΐσματα από τον κόσμο. Πολλοί κατευθύνθηκαν στο Χίλτον, όπου απ' έξω φώναζαν το σύνθημα “Τασηγιώργο παραιτήσου”. Στα στενά γύρω από το γήπεδο οι αστυνομικοί δεν είχαν “μαζεμένα” τα χέρια τους. Χτύπησαν και πάλι κόσμο.
“Το πρωί της Τρίτης, ο Τομ Κίλοκ ήρθε στις 10.15 στο γραφείο μου, στην Ερμού. Κρατούσε μια δερμάτινη βαλίτσα. Εκεί έβαλε την είσπραξη. Ζήτησε όλο το ποσό. Του απάντησα ότι είχαμε συνεννοηθεί να το λάβουν με έμβασμα. ''Δεν ξέρουμε αν θα ζείτε αύριο, για να περιμένουμε το έμβασμα'', μού απάντησε. Ό,τι είχε μαζευτεί σε μετρητά το πήρε. Δεν ανταποκρινόταν πλήρως στο ποσό που είχαμε συμφωνήσει”, περιέγραψε ο κ. Μαστοράκης.
Οι Stones είχαν αντιληφθεί τι συνέβαινε στην Ελλάδα. Ο Κίλοκ επιβεβαιώθηκε άμεσα. Στο αεροπλάνο της επιστροφής μπήκε με τον Τζάγκερ (φωτό στο VIP του αεροδρομίου). Ο Κιθ Ρίτσαρντς αποκοιμήθηκε και έχασε την πτήση. Έφυγε αργότερα μέσα στην ημέρα, ακολουθώντας τον Μπράιαν Τζόουνς στο Μόναχο.
Ο Γουέιμαν έμεινε για ολιγοήμερες διακοπές στην Ελλάδα. Έμεινε με την οικογένειά του στον Αστέρα της Βουλιαγμένης και ήταν εδώ στο πραξικόπημα των Συνταγματαρχών. Περίμενε μέχρι το βράδυ της 23ης Απριλίου, για να γυρίσει στο Λονδίνο.
Ο Μικ Τζάγκερ σε συνέντευξή του στον Φώτη Απέργη (“Έψιλον” - Ιανουάριο του 1993) είπε για τη συναυλία του 1967:“Τη θυμάμαι πολύ καλά τη συναυλία. Η σκηνή ήταν στη μέση ενός γηπέδου και ήμασταν πολύ μακριά απ' το κοινό. Έτσι, όταν προσπάθησα να δώσω στον κόσμο μια ανθοδέσμη και κάποιοι έτρεξαν να την παραλάβουν, οι αστυνομικοί το παρεξήγησαν και άρχισαν να τους χτυπάνε. Ήταν βλέπετε λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Ήταν λοιπόν μια παράξενη συναυλία – αλλά δεν ήταν η μόνη παράξενη συναυλία που δώσαμε την εποχή εκείνη”. Έχει δηλώσει, επίσης:“Επειδή ήταν η τελευταία συναυλία μας, είχαμε σκοπό να παίξουμε μέχρι τις δύο το πρωί”.
Η δημοσιογράφος Λιλάντα Λυκιαρδοπούλου που ήταν στη συναυλία είχε γράψει:“Η Αστυνομία φρόντισε να σβήσει κάθε σπίθα ενθουσιασμού των Ελλήνων γιε γιε. Ακούσαμε αξιωματικό να συμβουλεύει αξιωματικούς να 'σπάσουν στο ξύλο' όποιον θα χορέψει ή θα χειροκροτήσει με περισσότερον ενθουσιασμό. Και... εγένετο. Το γήπεδον του Παναθηναϊκού ήταν γεμάτο από αστυνομικούς, σαν οι νέοι που παρακολούθησαν το ρεσιτάλ να ήσαν κρατούμενοι. Δεν επέτρεψαν ούτε την ευγενική χειρονομία του Μικ Τζάγκερ να χαρίση την ανθοδέσμη που του προσεφέρθη στους θαυμαστές του. Ο άνθρωπος που τη μετέφερε 'έφαγε ξύλο'. Εκδηλώσαμε την αποδοκιμασία μας και αστυνομικό όργανο που ευρίσκετο δίπλα μας έσπευσε να απειλήσει. 'Θα σου σπάσουμε τα μούτρα... Λαμπράκισσα'”. Το απόσπασμα (πιθανότατα του ΕΘΝΟΥΣ) είχε αναδημοσιεύσει η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 6/9/1998.
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1998, οι Rolling Stones τραγούδησαν και πάλι στην Αθήνα, παρουσία 75.000 θεατών στο ΟΑΚΑ.
