Η Έβελιν πηγαίνει στην κηδεία μιας φίλης της και αργότερα λέει με λύπη της στον Άλαν και τον Τσάρλι πως δεν υπήρχε κανένας συγγενής για να κλάψει για εκείνη. Τα δύο αδέλφια της απαντάνε ψυχρά πως ίσως αυτό να συμβεί και στη δική της κηδεία αν δεν αλλάξει συμπεριφορά.