Ο Θέμης βλέπει την Έλενα να στέκεται στην άκρη του γκρεμού πάνω απ' τη θάλασσα και νομίζει ότι θέλει ν' αυτοκτονήσει. Της μιλάει γλυκά κι εκείνη προσπαθεί να καθησυχάσει τον εαυτό της ότι δεν την είδε να πετάει τον Μάρκο στη θάλασσα.