1979: Μία παρέα νεαρών αποφασίζει να γυρίσει μία ταινία πορνό στην ύπαιθρο του Τέξας, αλλά όταν οι απομονωνόμενοι γέροι οικοδεσπότες τους ανακαλύπτουν τα σχέδια της παρέας, τα μέλη του καστ καταλήγουν να παλεύουν για τη ζωή τους.

Ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Τι Γουέστ (The House of the Devil), ένας λάτρης του τρόμου και πιστός υπηρέτης του, παρουσιάζει ένα εμπνευσμένο θρίλερ με πολλές ανατροπές. Με φόντο το αγροτικό Τέξας του 1979 και με άρτια αναπαράσταση της ατμόσφαιρας της εποχής, ο Γουέστ παίζει με τους κανόνες και τα στερεότυπα του ανεξάρτητου σινεμά και σκηνοθετεί ένα δυνατό καστ από ανερχόμενους και καταξιωμένους ηθοποιούς σε μία συναρπαστική ταινία-ωδή στο είδος του τρόμου . Στην ταινία εμφανίζονται οι Μία Γκοθ (Suspiria), Τζένα Ορτέγκα (Scream), Μάρτιν Χέντερσον (The Ring), Μπρίτανι Σνόου (Pitch Perfect), Όουεν Κάμπελ (The Americans), Στίβεν Γιούρι (Lord of the Rings) και ο Σκοτ Μεσκούντι (Don’t Look Up).

Μία ωδή στο ανεξάρτητο σινεμά όλων των ειδών -από ταινίες για ενήλικες, σλάσερ ταινίες και φιλμ δημιουργών- και ταυτόχρονα μία ανάκληση μιας εποχής γεμάτης αλλαγές, το X τεμαχίζει τις παραδοσιακές συνθήκες του είδους και παραδίδει μία καταιγιστικά απολαυστική διαδρομή ανάμεσα στη νεότητα και την αναπόδραστη θνητότητα.

Σλάσερ αναβαθμισμένο

Ο Γουέστ έχτισε την καριέρα του με μία σειρά από χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες τρόμου που απεικονίζουν τη δεκαετία του ’70 και του ’80, συμπεριλαμβανομένου του καλτ σλάσερ The House of the Devil (2009), το οποίο τον καθιέρωσε ως αντισυμβατικό ανεξάρτητο σκηνοθέτη με σκληροπυρηνικό σινεφιλικό ύφος.

Για το X, που απεικονίζει και αναπαριστά την αγροτική Αμερική του 1979, ο Γουέστ στράφηκε όχι μόνο στην αγάπη του για το νέο αμερικάνικο σινεμά της δεκαετίας του 1970 -όταν νέοι δημιουργοί κατέρριπταν τους κανόνες δοκιμάζοντας νέα πράγματα-, αλλά και στο πάθος του για τις χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες τρόμου εκείνης της περιόδου.

«Όταν βλέπω ταινίες από τη δεκαετία του 1970, είναι προφανές ότι τις έκαναν άνθρωποι που αγαπούσαν το σινεμά, κι αυτό μου λείπει σήμερα» λέει ο σκηνοθέτης. «Ένα από τα βασικά μου κίνητρα για να κάνω το X προέκυψε από την ανάγκη μου να κάνω κάτι ταπεινό και να δω αν μπορώ να το πλάσω ως κάτι υψηλών προδιαγραφών. Με ενέπνευσε αυτή η πρόκληση να πάρω μία παραδοσιακή exploitation ταινία με σεξ και βία και να την εκτελέσω με περισσότερο στοχασμό».

Στο X, 6 φιλόδοξοι νεαροί Τεξανοί -δύο στριπιζέζ, ένας βετεράνος του Βιετνάμ, ένας παραγωγός, ένας σκηνοθέτης στο ξεκίνημα του και η φαινομενικά ήσυχη κοπέλα του με βλέμμα όλο αθωότητα- ξεκινάνε να βρουν ένα απομονωμένο ράντσο για να γυρίσουν το αριστούργημα τους με τίτλο The Farmer's Daughter. Η ταινία έχει στόχο να κάνει επανάσταση στο πορνό με τις καλλιτεχνικές της αξίες, που θα σαγηνέψουν τον κοινό θεατή εξασφαλίζοντας εκατομμύρια στους συντελεστές.

«Είναι ένα συνεργείο νέων ανθρώπων που θέλουν να γυρίσουν μία ταινία» λέει ο Σκοτ Μεσκούντι (γνωστός ως ο ράπερ με το ψευδώνυμο Kid Cudi), που υποδύεται τον Τζάκσον Χόουλ. «Είναι όλοι νέοι και σε διαφορετικές φάσεις στη ζωή τους και είναι ενθουσιασμένοι με την ταινία. Είναι πολύ περιπετειώδεις και τους βλέπουμε σε αυτή τη διαδρομή στο άγνωστο. Σχεδόν ξεχνάμε ότι βλέπουμε μία ταινία τρόμου, μέχρι που όλα ανατρέπονται».

Στην ταινία, ο νεαρός σκηνοθέτης ΑρΤζέι Νίκολς (Όουεν Κάμπελ) έχει μελετήσει τον Γκοντάρ και θέλει να πειραματιστεί ως δημιουργός, παράλληλα με το ελεύθερο πνεύμα της εποχής. «Ο ΑρΤζέι δεν είναι έτοιμος σκηνοθέτης ακόμα, αλλά είναι ικανός και η ταινία του δεν είναι για πλάκα» λέει ο Γουέστ. «Πρόκειται για επαγγελματικό γύρισμα, στο μέτρο που μπορούν, οι ηθοποιοί ξέρουν να λένε τις ατάκες τους με σοβαρότητα χωρίς να κοιτάνε στον φακό κι ενώ υπάρχει ένα ταβάνι σε σχέση με το πόσο καλή μπορεί να γίνει η ταινία, οι χαρακτήρες στοχεύουν εκεί».

Στο Farmer's Daughter πρωταγωνιστεί η Μαξίν Μινξ (Μία Γκοθ), μία παθιασμένη με την κόκα νεαρή Τεξανή με φιλοδοξίες. Πιστεύει ότι προορίζεται να κάνει μεγάλη καριέρα πέρα από το πορνό και ο αυθάδης σύντροφος της και καταφερτζής παραγωγός Γουέιν Γκίλροϊ (Μάρτιν Χέντερσον) δεν διστάζει προ ουδενός για να τη βοηθήσει να φτάσει τον στόχο της. Την παρέα συμπληρώνει η κοπέλα του ΑρΤζέι, η Λορέν Ντέι (Τζένα Ορτέγκα), που περνάει από ηθικές δοκιμασίες, η Μπόμπι-Λιν Πάρκερ (Μπρίτανι Σνόου) και ο Τζάκσον Χόουλ (Μεσκούντι) -ένα πολυγαμικό δίδυμο εξοικειωμένο με τα γυρίσματα πορνό και την ελευθεριάζουσα ατμόσφαιρα της εποχής.

Στην περιφέρεια των γυρισμάτων συναντάμε τους οικοδεσπότες των δημιουργών της ταινίας: τον ηλικιωμένο και στρυφνό Χάουαρντ (Στίβεν Γιούρι), έναν βετεράνο του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και την ηδονοβλεψία σύζυγο του Περλ (Μία Γκοθ) σε έναν απρόσμενο δεύτερο ρόλο, που την κάνει αγνώριστη χάρη στο μακιγιάζ και στα προσθετικά μέρη. Η Περλ αποκτά εμμονή με τη Μαξίν, όταν βρίσκει ομοιότητες ανάμεσα τους, με αφορμή μία σκηνή της πορνό ταινίας.  

«Η Περλ είναι πολύ εκκεντρική και αφελής, γιατί είναι απομονωμένη και έχει ζήσει τη ζωή της κυρίως στη φάρμα» λέει η Γκοθ. «Ο Χάουαρντ την έχει αγαπήσει τόσο έντονα, είναι η άγκυρα της, ενώ η Περλ δεν έχει ωριμάσει. Αιωρείται στη ζωή και ζει μέσα στις σκέψεις και τις αναμνήσεις της».

«Δεν υπάρχει τίποτα το υπερφυσικό σε σχέση με τον Χάουαρντ και την Περλ» λέει ο σκηνοθέτης. «Κινηματογραφικά τους χειριζόμαστε λίγο σαν να είναι τέρατα σε μία ταινία με τέρατα, αλλά οι κακοί στην ιστορία είναι απλώς άνθρωποι».

Η Γκοθ προσθέτει: «Συμπαθώ τον Χάουαρντ και την Περλ, είναι θύματα του περιβάλλοντος και της εποχής που τους διαμόρφωσαν. Συμπάσχω με όποιον πιστεύει ότι δεν έχει την ευκαιρία να ζήσει τη ζωή του με τους δικούς του όρους».

Νεότητα και γήρας

Αξιοποιώντας το χαρακτηριστικό βραδυφλεγές σασπένς που έκανε το House of the Devil να ξεπεράσει τη σλάσερ καταγωγή του, ο Γουέστ επικεντρώνει το X γύρω από την εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα στη Μαξίν και την Περλ, τις δύο γυναίκες που υποδύεται η ίδια ηθοποιός, τις δύο γυναίκες που θέλουν αυτό που δεν έχουν και είναι διατεθειμένες να κάνουν τα πάντα για να το αποκτήσουν, μία δυναμική που γίνεται πιο έντονη όσο εκτυλίσσεται η πλοκή.

Η Μαξίν συναντά την Περλ για πρώτη φορά στο γρασίδι που χωρίζει το αγροτόσπιτο του ζευγαριού με το σπιτάκι όπου οι επισκέπτες κάνουν το γύρισμα. Με θέλγητρο μία δροσερή λεμονάδα, η Μαξίν ανακαλύπτει τη μοναχική, μετανιωμένη και με έντονες σεξουαλικές ορμές ηλικιωμένη γυναίκα που λαχταρά τη δόξα, αυτή που μοιάζει να περιμένει τη Μαξίν στο εγγύς μέλλον. Χρόνια μετά την ακμή της, η πρώην χορεύτρια Περλ δεν απέκτησε αυτό που ήθελε και περιφέρεται στη φάρμα για δεκαετίες με τον τώρα πια ανίκανο άντρα της.

«Τα γηρατειά είναι αναπόφευκτα απογοητευτικά, η κοινωνία ασχολείται κυρίως με τους νέους» λέει ο Γουέστ. Στη μέση της ταινίας, σε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα, η Μπόμπι-Λιν τραγουδάει την μπαλάντα Landslide των Fleetwood Mac, έναν ύμνο στον πόνο του γήρατος. «Το τραγούδι εκφράζει τη μελαγχολία των γηρατειών» συνεχίζει ο Γουέστ. «Ήταν το τέλειο τραγούδι για τη σεκάνς με το split-screen, αντιπαραθέτοντας τις δύο γραμμές της αφήγησης, τους νέους με τους ηλικιωμένους, γιατί είναι η στιγμή που η ταινία αλλάζει ταχύτητα».  

Το κάστινγκ του X

Το X σηματοδοτεί τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο για τη βρετανίδα ηθοποιό Μία Γκοθ, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Nymphomaniac του Λαρς Φον Τρίερ, πριν παίξει στο High Life της Κλερ Ντέινς και στο ριμέικ του Suspiria από τον Λούκα Γουαντανίνο.

Αναλαμβάνει τον διπλό ρόλο της Μαξίν και της Περλ και παίζει καταλυτικό ρόλο για να χτίσει η ταινία την πυρετώδη κλιμάκωση και το δεύτερο βίαιο μέρος της. «Πάντα ήθελα την ίδια ηθοποιό για τον ρόλο της Μαξίν και της Περλ, αλλά δεν ήξερα αν κάποια ηθοποιός θα το κατάφερνε. Ήταν κάτι που με άγχωνε, γιατί η επιτυχία της ταινίας κρέμεται από αυτή την ερμηνεία» εξηγεί ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Η Γκοθ φόρεσε βαριά προσθετικά μέρη για να υποδυθεί την ηλικιωμένη και αφοσιώθηκε στο να κατακτήσει την ασταθή κίνηση του χαρακτήρα. Επίσης, έκανε μαθήματα φωνητικής για να αποδώσει την Περλ πειστικά. «Εντόπισα πολλά στοιχεία μου στην Μαξίν από την πρώτη ανάγνωση του X. Ταυτίστηκα με την αποφασιστικότητα της και την επιθυμία της να γίνει καλύτερη» λέει η Γκοθ. «Είναι αποφασισμένη να αλλάξει τη ζωή της, έχει βρεθεί για καιρό σε μία κατάσταση που πια δεν την εξυπηρετεί. Πιστεύει στον εαυτό της πρώτα από όλους. Το Farmer's Daughter είναι μόνο ένα βήμα για να πετύχει αυτά που θέλει».

Η Γκοθ υποδύεται και την Περλ, μία γερασμένη γυναίκα που είναι μετανοιωμένη για τα ανεκπλήρωτα όνειρα της και που ακόμα έχει σεξουαλικό πόθο παρά την εξασθενημένη της φυσική κατάσταση. «Η Περλ ενσαρκώνει τους φόβους της Μαξίν» εξηγεί η Γκοθ. «Ένα από τα βασικά στοιχεία της Περλ είναι ότι η Μαξίν και η Περλ δεν είναι η ίδια γυναίκα, αλλά είναι ο ίδιος χαρακτήρας. Είναι εντελώς διαφορετικές οντότητες σε σχέση με τις εμπειρίες, τις επιλογές, το θάρρος τους ή την έλλειψη του».

Ο Γουέστ προσθέτει: «Η Μία ήταν ατρόμητη απέναντι στους δύο ρόλους. Δεν φοβήθηκε να εκτεθεί και να είναι ευάλωτη. Ήξερα από την πρώτη συζήτηση μας ότι μπορούσε να υποδυθεί και τους δύο ρόλους, γιατί είχε μία εγγενή σχέση με τη Μαξίν και την Περλ. Ταυτίστηκε με το πάθος που πηγάζει από το να κυνηγάς το όνειρο σου, αλλά και τον φόβο και τη λύπη της αποτυχίας».

Το παρελθόν της Περλ και ο τρόπος που την έχει διαμορφώσει είναι κάτι που ο Γουέστ και η Γκοθ εξερεύνησαν εκτενώς και που παίζει τον ρόλο του πυρήνα του ευρύτερου κόσμου του X και των χαρακτήρων του.

Για τα υπόλοιπα μέλη του καστ, ο Γουέστ στράφηκε σε ένα εκλεκτό μείγμα ανερχόμενων και καθιερωμένων ηθοποιών, συμπεριλαμβανομένου του ράπερ και ηθοποιού Σκοτ Μεσκούντι, της Μπρίτανι Σνόου (Pitch Perfect), της Τζένα Ορτέγκα (Jane the Virgin), του Όουεν Κάμπελ (The Miseducation of Cameron Post) και του Μάρτιν Χέντερσον (Grey's Anatomy). Για τον ρόλο του Χάουαρντ, του στρυφνού αγρότη, ο Γουέστ επέλεξε τον Στίβεν Γιόυρι, έναν βετεράνο των ταινιών του Άρχοντα του Δαχτυλιδιού του Πίτερ Τζάκσον.

«Το X ήταν απαιτητικό στην επιλογή του καστ γιατί έχει να κάνει εν μέρει με σκληροπυρηνικό πορνό» λέει ο Γουέστ. «Υπάρχει μία -κατανοητή- παρεξήγηση για το πώς θα έμοιαζε κάτι τέτοιο. Η τροπή της ταινίας, όμως, δεν θα ήταν ποτέ αισχρή και γλοιώδης κι αυτή είναι η αντίθεση που χαρακτηρίζει αυτό που ήθελα να κάνω».

Ο Γουέστ συνεχίζει, «Όλοι οι ηθοποιοί το κατάλαβαν αυτό. Κατάλαβαν τι είναι οι χαρακτήρες τους και κυρίως τι δεν είναι».

Οι ταινίες σλάσερ έχουν συχνά αρχέτυπα, αλλά με το X ο δημιουργός έδωσε μία όσο γίνεται πιο ανθρώπινη διάσταση στους χαρακτήρες. «Οι περισσότερες ταινίες μου επικεντρώνονται γύρω από χαρακτήρες που δεν ανήκουν πραγματικά στο είδος του τρόμου, αλλά βρίσκονται ξαφνικά σε μία ταινία τρόμου» λέει ο Γουέστ. «Όσο πιο οικείοι και απτοί είναι οι χαρακτήρες, τόσο λιγότερο το κοινό θα περιμένει να πεθάνουν. Έτσι, η ταινία προηγείται του κοινού και επιτρέπει στο σασπένς να λειτουργήσει. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι δουν την ταινία για τους πολλούς σκοτωμούς, ήθελα να εξασφαλίσω ότι όλοι οι χαρακτήρες θα τους λείψουν, όταν φύγουν».

Η στόφα μιας εποχής

Στο X, ο Γουέστ ζωντανεύει το Τέξας της δεκαετίας του 1970 Texas με σχολαστικές λεπτομέρειες. «Ήταν σημαντικό να είναι γνήσια η ατμόσφαιρα του 1979» εξηγεί ο δημιουργός. «Δεν είναι θέμα νοσταλγίας ή φετιχισμού μιας εποχής. Έχει να κάνει με το να τοποθετείς το σύγχρονο κοινό σε έναν πειστικό ρετρό κόσμο».

Μαζί με τον σχεδιαστή παραγωγής Τομ Χάμοκ (Godzilla vs. Kong), ο Γουέστ έχτισε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια το σκηνικό, βρήκε ξεχασμένες μάρκες τσιγάρων, μπύρας, γάλακτος ακόμα και περιοδικών πορνό. «Ο λόγος που οι περισσότερες ταινίες δεν έχουν πολύ δουλεμένο σχεδιασμό παραγωγής είναι γιατί απαιτεί πολλή δουλειά για κάτι που μόνο λίγοι θα εκτιμήσουν» λέει ο Γουέστ. «Είμαι μέρος αυτού του μικρού αριθμού ανθρώπων, ήθελα να πιστέψω ότι είμαι εκεί στα αλήθεια».

Με την ενδυματολόγο Μαλγκόζια Τουρζάνσκα (The Green Knight, Stranger Things) και ηθοποιούς που ήταν διατεθειμένοι να ρισκάρουν, ο Γουέστ μεταμόρφωσε τους χαρακτήρες ενδυματολογικά. «Είτε πρόκειται για καμπάνες, είτε για άφρο μαλλιά, είτε για μουστάκια, η αίσθηση ήταν ότι ξεπετάγονταν από τις σελίδες του Playboy» λέει ο Μεσκούντι. «Δεν έχω κάνει ποτέ ξανά ταινία εποχής, αλλά βυθίστηκα στο 1979 μόλις με είδα με τα ρούχα του Τζάκσον».

Η Τζένα Ορτέγκα, που υποδύεται την αθώα αλλά σεξουαλικά περιπετειώδη Λορέν, προσθέτει ότι τα ’70s δημιούργησαν ένα φανταστικό φόντο για την ιστορία. «Τα

’70s είναι η αγαπημένη μου δεκαετία και είχαμε υπέροχη διακόσμηση, μαλλιά, μακιγιάζ και ρούχα» καταλήγει η ηθοποιός.