Η Νάνσυ Χιούστον (γεν. 16 Σεπτεμβρίου 1953, Κάλγκαρυ, Καναδάς) είναι καναδή πολυβραβευμένη μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, η οποία γράφει κυρίως στα γαλλικά.

Η Χιούστον γεννήθηκε στο Κάλγκαρυ. Η μητέρα της εγκατέλειψε την οικογένειά της, όταν η Χιούστον ήταν 6 ετών, και το γεγονός αυτό αποτέλεσε πολύ τραυματική εμπειρία για την ίδια. Έμεινε μαζί με τον πατέρα της και τον αδελφό της, και, σε ηλικία 15 ετών, μετακόμισε μαζί τους στο Νέο Χαμσάιρ των ΗΠΑ. Σπούδασε κατόπιν σημειολογία και μουσική στην Νέα Υόρκη και στο Παρίσι, όπου ζει από το 1973.

Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1981 με το μυθιστόρημα Oι παραλλαγές Γκόλντμπεργκ (Les variations Goldberg), το οποίο το έγραψε στα γαλλικά και βραβεύτηκε με το Βραβείο Contrepoint στην Γαλλία. Ακολούθησαν άλλα δεκαοκτώ βιβλία, τα πιο πολλά μυθιστορήματα. Έγραψε επίσης βιβλία για παιδιά και δοκίμια, τα οποία όμως δεν βρήκαν την ίδια επιτυχία με τα μυθιστορήματά της.

Το 1993, βραβεύτηκε από τον Κυβερνήτη του Καναδά για το μυθιστόρημα Το τραγούδι της πεδιάδας (Cantique des plaines).
Η βράβευση αυτή προκάλεσε μεγάλη συζήτηση στην πατρίδα της, επειδή ορισμένοι λογοτεχνικοί κύκλοι του Κεμπέκ θεώρησαν ότι δεν μεταχειρίζεται σωστά την γαλλική γλώσσα. Τον επόμενο χρόνο (1994), βραβεύτηκε από το περιοδικό Elle για το μυθιστόρημα Κρίσιμη καμπή (τίτλος πρωτοτύπου: La virevolte).

Το 1996, βραβεύτηκε με το γαλλικό βραβείο Goncourt des Lycéens για το μυθιστόρημά της Τα εργαλεία του σκότους (Instruments des ténèbres).
Το 2005, ανακηρύχθηκε μέλος του τιμητικού «Τάγματος του Καναδά». Το 2006 βραβεύτηκε με το βραβείο Femina, το οποίο δίνεται από γυναικεία επιτροπή, για το μυθιστόρημά της Γραμμές αστοχίας (Lignes de faille).

Η Νάνσυ Χιούστον είναι παντρεμένη με τον βούλγαρο φιλόσοφο και δοκιμιογράφο Tζβέταν Tοντόροφ, με τον οποίο έχει αποκτήσει δύο παιδιά.

Στο έργο της, η Χιούστον εξετάζει τα έντονα διλήμματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος: τέχνη, οικογένεια, αφοσίωση, εξορία, γλώσσα, ταυτότητα, κ.ά.

Τα μυθιστορήματά της έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες.