Ο Χατζηγιάννης κι ο Χατζηπαύλος, δύο κύπριοι οινοπαραγωγοί που μισούνται θανάσιμα, σχεδιάζουν να παντρέψουν τα παιδιά τους, την Τζούλια και τον Ανδρέα που σπουδάζουν στο Λονδίνο, μ’ έναν ευκατάστατο νέο και μια καλοβολεμένη νέα, αντιστοίχως. Όμως λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί όταν τα παιδιά επιστρέφουν στο νησί περιφρονούν τις επιλογές των γονιών τους και κάνουν του κεφαλιού τους. Ο Ανδρέας με τον φίλο του Σωτήρη και η Τζούλια με την εξαδέλφη της Ρένα εκδράμουν, κατά τύχη, στο ίδιο μέρος, την Πάφο, όπου και γνωρίζονται στο λιμανάκι και ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν ποιος είναι ποιος. Ο Ανδρέας μάλιστα παριστάνει τον φτωχό ψαρά, που είναι στη δούλεψη του καπεταν-Νικόλα. Στην πορεία όλα ξεκαθαρίζουν, αλλά το αίσθημά τους είναι τόσο δυνατό που κάμπτει το μίσος των πατεράδων τους, καθώς μπροστά στον κίνδυνο να γκρεμοτσακιστούν τα παιδιά τους από το φρούριο του Κολύση – όπως απειλούν–, οι γονείς εξαναγκάζονται να δώσουν τη συγκατάθεσή τους.