Αυτόχειρες παρθένοι (Αγγλικά: The Virgin Suicides) είναι ο τίτλος του πρώτου μυθιστορήματος του Αμερικάνου συγγραφέα Τζέφρι Ευγενίδη, που εκδόθηκε το 1993. Η ιστορία του εξελίσσεται στο Γκρος Πόιντ του Μίσιγκαν (Grosse Pointe, Michigan) στις Η.Π.Α τη δεκαετία του 1970 και επικεντρώνεται στις αυτοκτονίες πέντε αδελφών. Οι αυτοκτονίες των κοριτσιών της οικογένειας Λίσμπον συνεπαίρνουν την κοινότητά τους, καθώς οι γείτονές τους προσπαθούν να βρουν μια εξήγηση για τις πράξεις τους.

Το μυθιστόρημα έχει την ιδιαιτερότητα ότι έχει γραφτεί σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο μέσα από την οπτική γωνία μιας ανώνυμης ομάδας εφήβων αγοριών που γοητεύτηκαν από τα κορίτσια, κάτι που θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας. Οι αφηγητές βασίζονται σε ενθύμια και συνεντεύξεις συλλεγμένες τις δυο δεκαετίες μετά τις αυτοκτονίες για να κατασκευάσουν την διήγηση. Το μυθιστόρημα είναι πλούσιο σε λεπτομερείς περιγραφές και χρησιμοποιεί παρατηρήσεις για την κατάσταση του σπιτιού των Λίσμπον και του περιεχόμενου των δωματίων των κοριτσιών για να προωθήσει την πλοκή. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο αναγνώστης αποκτά πρόσβαση στους κύριους χαρακτήρες σαν να ήταν ένας από τους παρατηρητές γείτονες.

Το μυθιστόρημα διασκευάστηκε σε σενάριο επιτυχούς ταινίας, που προβλήθηκε το 1999 σε σκηνοθεσία Σοφία Κόπολα.