Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είναι Έλληνας χορευτής, χορογράφος, σκηνοθέτης σκηνής και εικαστικός καλλιτέχνης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Ιουνίου 1964 και κατάγεται από τα Ψαρά.
Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στα εργαστήρια του Δημήτρη Μυταρά και της Ρένας Παπασπύρου.
Είχε ήδη ξεκινήσει από τα 17 του χρόνια τη ζωγραφική έχοντας μαθητεύσει στο πλευρό του Γιάννη Τσαρούχη, σύντομα όμως εξελίχθηκε σε σκιτσογράφο. Μάλιστα βραβεύτηκε για τη σκιτσογραφική δουλειά του στη Biennale νέων καλλιτεχνών της Μασσαλίας το 1990.
Σκίτσα του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Βαβέλ, Παραπέντε, Ιστός και Πρόσωπα.]

Το 1982 ο Δημήτρης Παπαϊωάννου παρακολούθησε μαθήματα χορού στο στούντιο της Μαίρης Τσούτη, ενώ το 1983 αποτέλεσε βασικό μέλος της ομάδας Ανάλια.
Την ίδια χρονιά βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για σπουδές χορού στο στούντιο του Έρικ Χόκινς και 3 χρόνια αργότερα, το 1986, ίδρυσε μαζί με την Αγγελική Στελλάτου την Ομάδα Εδάφους, ένα χορευτικό σχήμα του οποίου την πλήρη επιμέλεια έχει ο ίδιος.
Με την Ομάδα Εδάφους ανέβασε αρκετές παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Σημαντικότερες από αυτές υπήρξαν:

Το βουνό - Αδιάβροχο (1987) - Η πρώτη παράσταση της Ομάδας Εδάφους
Μήδεια (1993) - Κρατικό βραβείο χορού
Ενός λεπτού σιγή (1995)
Δράκουλας (1997)
Ανθρώπινη δίψα (1999) - Κρατικό βραβείο χορού
Για πάντα (2001) - Κρατικό βραβείο χορού
2 (2006)
Πουθενά (2009)

Επίσης έχει σκηνοθετήσει όπερες, ενώ ανέβασε και μουσικές παραστάσεις, όπως Νεφέλη (1995) και Δέντρο (1998) με τη Χάρι Αλεξίου, Ηφαίστειο (1998) και Παραμύθι (2000) με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη.

Τον Μάιο του 2002 υπέβαλε πρόταση και τελικά επελέγη ως ο άνθρωπος που μαζί με τους συνεργάτες του θα έφερνε σε πέρας τη σύλληψη, οργάνωση και εκτέλεση των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας.
Το καλλιτεχνικό επίτευγμα απέσπασε σπουδαίες κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή τύπο.

Για το λόγο αυτό του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.